Аёллар ҳақида латифалар
— Салом! Нега буни менга ёзяпсан? Ахир биз аллақачон ажрашиб кетганмиз-ку!?
— Шунчаки, энди йўлларда эҳтиёт бўлинг!
— Тушунтириб бераман албатта. Қоронғуда иккинчисини кўрмай қолибман ойижон.
Дугоналар:
— Эрингни туғилган кунига қандай совға қилдинг?
— Ўша куни эрим билан уришмадим.
— Йигитингни армияга олиб кетишдими? - дебди.
— Ҳа, уччаласини баравар олиб кетди, - дебди қиз.
— Қайси бири шу ердан кўриниб турибди?! Шуниси яқин бўлади-да!
— Намунча ваҳима қиласан?! Ҳар куни ёнмаяпти-ку!
— Бизни учта фарзандимиз бўлади!
— Нега бунчалик аниқ гапиряпсиз? - сўрабди куёв.
— Аниқ биламан. Чунки улар ҳозир онамникида яшаб турибди. Тўйдан кейин олиб келаман.
— Ичишни ташланг, - дебди.
Эри:
— Майли, ташлайман, - дебди.
— Сигаретни ҳам ташлайсизми? - дебди хотини.
Эри:
— Ташлайман, - дебди.
Хотини ўзида йўқ хурсанд бўлиб:
— Ман учун ҳаётингизни берармидингиз? - деса, эри:
— Бунақа ҳаётни нима кераги бор, бераман-да, - деган экан.