Аёллар ҳақида латифалар

Кўчада ота-онаси билан кетаётган болакай ҳадеб йиғлаб, инжиқлик қилаверибди. Шунда онаси боласига қараб:
— Ҳадеб йиғлайверма! Бўлмаса анави аёлга бервораман, - деса, шу пайт болани адаси йиғлашни бошлаб юборибди...
Бир содда аёл дорихонага кириб сотувчига дебди:
— Охирги пайтларда хотирам ёмонлашиб, ақлий фаолиятим сустлашгандек бўляпти. Менга мияни яхши ишлашига ёрдам берадиган дори берсангиз...
— Мана шу доридан кунига 3 маҳал ичиб турасиз.
Уйга келиб харид қилган дорини таркибини ўқиб ўтирган хотин эрига қараб дебди:
— Вой ўлмасам адаси... Фалон пулга сотиб олган дорим ҳовлимизда ўсиб ётган оддий ўтлардан тайёрланган экан-ку! Мен бўлсам шунча пул сарфлаб ўтирибман-а...
Эри хотинини гапини эшитиб:
— Ана хотин, дори тасир қила бошлабди, - деса, хотини:
— Қанақасига? – дебди.
— Миянг ишлай бошлади, - дермиш эри.
— Дадаси, яқинда болалар мактабга чиқишади. Барча зарур нарсаларни рўйхатини тузиб чиқдим. Ўқийми?
— Йўқ, шошма! Олдин валерианкамни олиб чиқ.
Ёш болакай кўчада хафа бўлиб ўтирса, бир отахон уни кўриб тўхтабди-да сўрабди:
— Нега хафасан болам?
— Уйда ойим билан адам жанжаллашишяпти. Адам ойимни “Сен филсан!” деса, ойим адамга “Маймун” деб бақиряпти. Ота-онам фил ва маймун бўлишса, мен унда кимман? – деган экан болакай.
Бир куни Москвадан Африкага учаётган самолёт жунгли ўрмонларига қулаб тушибди. Самолёт ичидаги одамлар ҳайрон, ҳамма ёкда турли хил ҳайвонлар...
Шунда битта маҳлуқ келиб самолёт ичига қараб:
— Аёлларни ейман, эркакларни олиб қоламан. Улар менга овқат пишириб, кийимларимни ювишади, - дебди.
Шунда бир аёл ўрнидан туриб:
— Илтимос, бизни еманг, ахир бундай ишларни аёллар қилишади-ку..., - деса, самолёт охирида ўтирган барзанги эркак ўрнидан туриб:
— Ҳой нодон аёл нималар деяпсан?! Маҳлуқ акамни ўзи билади нима қилишни, - дермиш
...Статусимга: "Меҳмонда яхши, лекин ўз уйингда... яланғоч ҳам юрса бўлади"...Статусимга жавобан бир шилқим комментарий қолдирди:
— "Менинг уйим, сенинг уйинг"
Бир аёл газетага эълон берибди:
— Ичмайдиган, чекмайдиган одамга турмушга чиқаман. 5 хонали уйим, далаҳовлим, 2 та машинам бор.
Эълондан кўп ўтмасдан, бир маст киши қўлида сигарет аёлни эшигини тақиллатибди:
— Кечирасиз, газетадаги эълон бўйича келгандим.
Аёл:
— Ие, мен газетага ичмайдиган,чекмайдиган одам керак деб эълон бергандим.
— Тўғри, шунчаки мендан умид қилманг! Шуни айтиб қўйишга келгандим.
Хотин эрига:
— Адаси мени ҳалиям севасизми? - депти.
Эри:
— Хотинжон, сен-симкартасан, мен-телефон. Телефон сим картасиз ишламайди.
Хотин ўзида йўқ хурсанд бўлиб, ошхонага чиқиб кеса, эри:
— Бечора хотин содда-да! Ҳозирги телефонларга иккита сим карта тушишини билмиди-да, - дермиш.
Гўзал қиз билан танишдим. Ҳуснига ҳамма маҳлиё бўлади. Лекин қариндошларим билан таништирай деб, уйга олиб борсам, уларга умуман ёқмади.
Айниқса, хотинимга...
Бир аёл қўшнисиникига элакка чиқибди. Қўшниси ҳомиладор экан. Аёл қўшнисига дебди:
— Вой қўшни, бир дугонам ҳомиладорлигида "Тоҳир ва Зуҳра" китобига бошқоронғи бўлган экан эгизак туғибди. Яна-чи, аммамни келини "Уч оғайни ботирлар" китобини ўқиб, уч эгизак туғибди, - деса қўшнисининг ранги оқариб кетаётган эмиш.
— Вой, сизга нима бўляпти, - деса, ҳомиладор қўшниси:
— Мен "Алибобо ва қирқ қароқчи" китобини ўқиётган эдим..., - дермиш.