— Qaytimi kerak emas! - desam, sotuvchi:
— Pulingiz kam chiqdi, to‘xtang! – deb qolsa bo‘ladimi…!
Shifokor qo‘rqib ketib, "Endi meni o‘ldiradi" deb o‘ylab turganida, jinni boltani shifokorga berib "Endi sen meni quv", dermish.
— Hurmatli ota-onalar! Sizlardan iltimos, qizlaringizni “O‘qishga kira olmasang, erga berib yuboraman” deb qo‘rqitmanglar! Bilgan savollariga ham noto‘g‘ri javob berishmoqda.
— Bo‘ldi qiling qo‘shiq aytishni.
Ayol:
— Men qo‘shiqchiman. Toshkentga ko‘rik-tanlovga ketyapman. Tayyorgarlik qilishim kerak.
Erkak shartta kiyimlarini yechishni boshlabdi.
Ayol:
— Bu nima qilganingiz? Uyalmaysizmi?
Erkak:
— Men erkak kishiman. Toshkentga xotinimni oldiga ketayapman. Tayyorgarlik ko‘rishim kerak.
— Ha, 11 yil.
— Qayerda?
— Maktabda.
— Albatta! Badbashara bo‘lsam ham ahmoq emasman-ku!
— Bu fandan biliming yomon ekani ko‘rinib turibdi. Kel, senga boshqa savol beraman. Mana shu xonada nechta chiroq bor? - debdi.
Talaba savolga javob topa olmay o‘tirganida, tepadagi chiroqlarni sanab chiqqan ekan. U darrov, - sakkizta, - debdi.
O‘qituvchi esa:
— Topolmading. Meni portfelimdagi bilan to‘qqizta. Imtihondan o‘tolmading, - debdi.
Talaba ikkinchi martta imtihonga kirib, yana shu holatga tushibdi. Endi u professorni savoliga, - to‘qqizta chiroq bor, - deb javob beribdi.
Professor:
— Topa olmading. Bugun meni portfelim bo‘sh, - dyesa,
Talaba:
— Lekin meni sumkamda bor!, - degan ekan talaba.
— Qizim mana yaqinda turmushga chiqasan, kel er-xotin orasidagi aloqalarni so‘zlashib olaylik, - debdi.
Qiz onasiga qarab:
— Nimalar haqida bilmoqchisiz? - debdi.
Afandi suvga sakrab, uni qutqarib olib, uyiga olib boribdi.
Bolani tashlab ketayotsa, ota-onasi unga rahmat ham aytmabdi.
Afandi koʻchaga chiqsa, bir payt bolani otasi orqasidan yugurib chiqibdi.
Shunda afandi:
— Mayli, qoʻyavering, hojati yoʻq... Men bolangizga chin dildan yordam berdim, - desa, otasi:
— Bolamni boshida shapkasi bor edi, qani? - dermish.
Tunlari bedorman senda o‘ylarim.
Hayolim, hayotim sizdadir doim,
Qachon ko‘payasan meni pullarim!