Bir kuni avtohalokatga uchragan haydovchini shifoxonaga olib kelishibdi. Vrach ko‘rib:
— Zudlik bilan operatsiyaga tayyorlanglar! - debdi.
Operatsiya boshlanibdi. Vrach haydovchining miyasini olib, hamshiraga beribdi-da:
— Ushlab turing, hozir qaytarib berasiz, - debdi.
Hamshira haydovchining miyasini derazaga qo‘ygan ekan, tashqarida yurgan mushuk tortib olib ketib qolibdi.
Operatsiya so‘ngida vrach miyani so‘rasa, hamshira mushukni gapirib beribdi.
Shunda vrach debdi:
— Mayli boshini shundoq o‘zini yopib qo‘yaveringlar. Avtomat korobka haydab yuraveradi...!
Bir ayolning eri o‘lim to‘shagida yotsa, xotini tepasida yig‘lab o‘tirganmush:
— Meni tashlab ketyapsizmi?! Men ham tez orada o‘lsam kerak...!?
Eri zo‘rg‘a ko‘zini ochib xotiniga:
— Shoshilma xotin! U yoqda biroz dam olishga imkon ber!!! - dermish.
Mahalla oqsoqoli majlis o‘tkazib tursa, kimdir aksirib yuboribdi.
— Kim aksirdi? - so‘rabdi oqsoqol.
Hech kim javob bermabdi.
— Kim aksirdi deyapman?
Yana hamma jim...
— Oxirgi martta so‘rayapman, hozir kim aksirdi??? - qat’iy so‘radi oqsoqol.
— Men, rais, - deb bir kishi zo‘rg‘a ovoz chiqaribdi.
— Sog‘ bo‘ling!!! - debdi oqsoqol.
Bir kuni Morgunov, Nikulin, Vitsin ov qilgani o‘rmonga borishibdi.
Morgunov sheriklariga har kuni bir odam qorin to‘yg‘azish uchun ov qilib, bitta hayvon tutib kelishni tayinlabdi va ovning birinchi kuni o‘zi bitta quyon ushlab kelibdi. Uni pishirib, yebdilar.
Ikkinchi kun Nikulin bitta kiyik ovlab kelibdi. Nihoyat navbat Vitsinga kelibdi.
Ov qilish u yoqda tursin, kulbadan chiqishga qo‘rqib o‘tirgan Vitsinni kulbadan zo‘rg‘a chiqarib yuborishibdi. U esa qo‘rqa-pisa o‘rmon ichkarisiga borayotgan ekan,oldidan katta sher chiqibdi. Vitsin oyog‘ini qo‘liga olib qochibdi. Sheriklari yoniga yugurib borib, kulbaga kirgan ekan, sher ham uning orqasidan ichkariga kirib olibdi. Vitsin:
— Sizlarga o‘xshab mayda-chuyda ovlab yurmayman. Mana sizlarga sher. Tushlikka ovlab keldim, - deb eshikning orqasidan berkitib qochib ketibdi.
Bir korxona rahbari xorijga safarga boribdi. Qaytib kelgach, korxonadagilarga safari to‘g‘risida gapirib berayotgan ekan, ishchilardan biri so‘rabdi:
— U yerdagilar ham o‘zbekcha gapirar ekanmi?
Rahbar o‘ylanib turib:
— Unisini bilmadim-u, lekin o‘zbekcha qarsak chalar ekan, - dermish.
O‘qituvchi bolalardan birma-bir oilaviy ahvoli to‘g‘risida so‘ray boshlabdi.
— Qani sen, tur-chi! Dadang nima ish qiladi?
— Dadam soliqda ishlaydi.
— Oilaviy ahvolingiz qanaqa?
— Hammasi zo‘r!
Ikkinchi bolani turgizib so‘radi:
— Sening-chi, dadang nima ish qiladi?
— Hokimiyatda ishlaydi.
— Sharoitinglar qanaqa?
— O-o, klass!!!
Bir bola parta ostiga kirib ketay deb o‘tirganmish. O‘qituvchi uni ko‘rib:
— Sen nega berkinyapsan? Tur-chi!? Dadang nima ish qiladi?
— Dadam tadbirkor.
— Oilaviy sharoitlaringiz qanaqa?
— Anavi ikkalasini dadasi bo‘lmaganida, biz ham zo‘r yashardik.
Bir kuni ikki jinni gaplashib o‘tirishgan ekan. Biri o‘rnidan turib ketayotsa, ikkinchisi debdi:
— Qayerga ketyapsan?
— Suv ichishga.
— Meni o‘rnimga ham ichib kel, - debdi birinchi jinni.
Ikkinchi jinni suv ichib, o‘zidan-o‘zi kulib qaytayotganmish.
— Nimaga kulyapsan, - desa, jinni:
— O‘zimning o‘rnimga krandan suv ichdim. Sening o‘rningga esa ariqdan, - dermish.
— Oyi, muzlatgichdagi go‘shtdan yesam maylimi?
— Yo‘q bolam, u go‘shtni qora kunlarga asrab qo‘yganman.
— Choyimga shakar solsam-chi?
— Yo‘q, shakarni ham qora kunlarga saqlayapman.
— Eh-h, tezroq o‘sha qora kunlar kelaqolsaydi...
Ko‘chada qo‘shni ayolni ko‘rib qolib, undan so‘radim:
— Qayerga ketyapsiz?
— Vazirlikka. Tartibga keltirib kelish uchun.
— Qoyilman! Juda-yam jur’atli ekansiz-ku?!
— Yo‘q, men shunchaki u yerda farroshman...
Direktor bir o‘quvchiga maktab derazalarini bo‘yashni buyurgandi. Ikki soatdan so‘ng o‘quvchi direktordan so‘radi:
— Romlariniyam bo‘yaymi?