— Nega o‘zingizga himoyachi olmadingiz?!
Sudlanuvchi:
— Janob sudya qaysi advokatga murojaat etmay, jinoyat ishida aytilgan o‘sha besh million dollarni xaqiqatdan olmaganimni eshitishlari bilan menga himoyachi bo‘lishni rad etishyapti.
Bir amallab o‘sha tarafga yo‘l olibdi. Keyinroq «200 metrdan keyin SUV!!!», degan strelkani ko‘ribdi. Oxirgi kuchini to‘plab keyingi strelkagacha yetib olibdi.
Oxirgi Strelkaga «100 metrdan keyin suv», degan yozuv bo‘lib strelka yer tomonga(pastga) qaratib qo‘yilgan ekan.
— Nimaga baqiryapsan, odam?
— Kimdir eshitadimi dedim.
— Mana, men eshitdim. Bundan senga foyda bo‘ldimi?
— Anavi devordagi qoziqni ko‘ryapsanmi?
— Ko‘ryapman.
— Men esa ko‘rmadim.
— Adajonisi, esizdami ko‘cha boshidagi chinor, o‘sha chinor tagida tanishib bir-birimizga ko‘ngil qo‘ygandik, mana turmush ham qurdik.
— Esizdami o‘zi a?
Er:
— Ha, esimda. Nimaga uni eslab qolding?
Xotin:
— O‘sha chinorni yashin urib, yonib ketibdi.
Er:
— Unga bu ham kam...
Agar o‘t yeb ozish mumkin bo‘lganda edi, sigirlar model bo‘lardi...
— Afandi,— dedi u bir kuni — men sizni tez-tez ko‘rib turmasam sog‘inib qolaman. Uzoq safarga ketyapman, qo‘lingizdagi uzugingizni bersangiz, taqib olsam, qachon uzukni ko‘rsam, sizni ko‘rgandek bo‘lib yuraman.
Afandi uzukni berishga ko‘zi qiymay, javob berdi:
— Jon birodar, men ham sizni tez-tez ko‘rmasam turolmayman, qo‘ying, uzuk menda tursin, qachon uzukka ko‘zim tushsa: «Do‘stim tilaganda bermagan edim» deb sizni eslab yuraman.
— Menga ayolni qadrlash degan kitob kerak edi, shuni topib bersez..
— Fantastika kitoblari chap tarafda...