— Do‘stim, "A" harfidan boshlanadigan tana a’zoingni nomini ayt-chi?!
— Bilmayman, menda u a’zo yo‘q! Men erkakman!
— Bo‘lmaydi-da... "Aql" nima qilsin senda...
Bir kuni afandi baliq oviga boribdi.
Havo aynib, sovib ketibdi. Shunda afandi baliq to‘riga o‘ranvolib, — baribir sovuq-da..., - dermish.
Tilla baliq Maksim Galkinga qarab debdi:
— Bor, ketaver! Seni kampiringda hamma narsa bor.
Ertalab kelin kaftlarini yerga tekkazib, mashq qilayotsa, qaynonasi unga qarab:
— Salom bersangiz bo‘ldi. Ta’zim qilishingiz shart emas!, - debdi.
Amerikaliklar oyga chiqishganini eshitgan rossiyaliklar, quyoshga chiqishga ahd qilishibdi.
— O‘rtoq boshliq, buni aslo iloji yo‘q! Axir quyosh kuydirib yuboradi, - deyishibdi kosmonavtlar.
— Buni yo‘li bor, siz kechasi ketasizlar, - dermish komandir.
Ota o‘g‘liga Pushkinning “Oltin baliq" ertagini o‘qib beryapti.
Ertak oxirida o‘g‘li otasiga qarab:
— Dada, nega chol oltin baliqdan yangi kampir so‘ray qolmaydi?, - dermish.
Bir ayol eriga:
— Sizga bitta savol beraman. Topa olmasangiz menga ellik berasiz. Agar siz bergan savolga men javob bera olmasam, sizga ellik ming beraman, - debdi.
— Mayli, - debdi eri.
— Yerdan oygacha qancha masofa bor? - debdi xotini.
— Bilmadim, - deb ellik ming beribdi eri.
— O‘zi yerdan oygacha qancha xotin?, - desa, — o‘zim ham bilmasdim adasi, - dermish xotini.
Bir boy odam xotiniga qo‘ng‘iroq qilib:
— Azizam, gaplarimni eshit! Meni biznesim tamom bo‘ldi, inqirozga uchradi. Endi meni hech narsam yo‘q!
Eri ishdan qaytib kelsa, uyda xotini yo‘q emish. Hamma narsalarini yig‘ishtirib, ketib qolibdi.
Eri bo‘lsa:
— Ey, jin ursin bunday ahmoqni. Hazilni-yam tushunmaydi o‘zi bu!, - dermish kulib.
Sud jarayoni. Sudya:
— Siz qaynonangizni bo‘g‘ib o‘ldirganlikda ayblanasiz! O‘zingizni oqlash uchun biror narsa deya olasizmi?
Aybdor:
— Bunaqa bo‘ladi deb hecham o‘ylamagandim! Qaynonamni burni qonayotgandi, qon to‘xtasin deb tomog‘idan birpas siqib turdim xolos!
Qari chol aerodromga kelib uchuvchiga:
— Iltimos, meni kampirim bilan samolyotingda uchirib kelgin.
— Buni iloji yo‘q!
— Yo‘q dema bolam. Shu yoshga kirib, hali biror marta-yam osmonda uchmaganmiz. Samolyotga chiqish orzuimiz bor!
Uchuvchi rozi bo‘lib, chol va kampirni samolyotga chiqaribdi-da debdi:
— Faqat bitta shartim bor otaxon, agar baqirsangiz shu zahoti yerga qaytamiz.
— Xo‘p, baqirmayman, - debdi chol.
Samolyot havoga ko‘tarilibdi. Uchuvchi bor mahoratini ko‘rsatib, eng yuqori balandlikka chiqibdi. Tepaga , so‘ng zudlik bilan pastga sho‘ng‘ibdi, bir tomonga qayrilib uchibdi. Samolyotni charxpalak singari aylantirib tashlasa ham, chol-kampir indamasmish.
Yerga qo‘ngach, uchuvchi cholga qarab:
— Ha otaxon, qo‘rqmadingizmi? Rostini ayting, baqirib yuboray dedingizmi?, - desa, chol:
— To‘g‘risini aytganda, kampirim samolyotingdan tushib ketganda sal baqirib yuboray dedim bolam, - degan ekan.