— Shu yotoqxonamizda qo‘y boqsak qanday bo‘lar ekan-a? O‘zimizni go‘sht yog‘imiz tekin bo‘larmidi?
— O‘ylab gapir o‘rtoq, sassiq hid masalasini o‘ylamadingmi?
— Havotir olma o‘rtoq bu hidga qo‘y ko‘nikib ketadi.
— Pulim yo‘q.
— Men ko‘ngil uchun so‘rayabman, siz esa darrov boshqacha tushinasiz.
— Ha, sevaman, jonimdan ortiq.
— Bo‘ldi endi qizig‘i yo‘q puliz bo‘masa.
— Podshohi olam, bu gunohkorni darhol zindondan chiqazib yuboring. Bo‘lmasa boshqa gunohsizlarni buzib yuboradi, dermish.
Ba’zi xodimlar mukofot pulidan umid qilib ish bo‘lmasa ham yarim tungacha ofisda bekor o‘tirishadi. Ayrim xodimlar ko‘chadagi biznesidan ko‘proq pul ishlashi mumkinligini bilib, kech qolmasdan o‘z vaqtida ishdan chiqib ketishadi.
— Rosa yaxshi go‘sht ekan. Uyni mantisidan qilib beraymi, bozornikiday manti bo‘lsinmi?
Er:
— Nima farqi bor?
Xotin:
— Bozorni mantisi bo‘lsa, olib kelgan go‘shtingizni butunligicha sovutgichga solib qo‘yay, uyni mantisidan bo‘lsa bugun go‘sht tugaydi-da adasi.
— Kechasi ustimga ko‘rpani yopavermang!
Ona:
— Axir shamollab qolishing mumkin.
O‘g‘il:
— Lekin yonimdagi xotinimni usti ochilib qolyapti!
Er xotiniga:
— Sevgilim - desa, xotini:
— Meni sevsangiz, boshqa ayollarga qarasdingiz...! - debdi.
Eri:
— Shuning uchun ham seni "Yagona sevgilim" demayapman-da! - degan ekan.