Ikki do‘st suhbatidan:
— Bilasanmi do‘stim, qaysi qizni uyga olib kelib onamga ko‘rsatsam, yoqmayapti, hech uylana olmayapman, nima qilsam ekan?
— Buni ilojisi bor, onangga o‘xshaydiganini top, vassalom!
— Onamga o‘xshaganini topgan edim, dadam haydab yubordilar!
— Bilasanmi do‘stim, qaysi qizni uyga olib kelib onamga ko‘rsatsam, yoqmayapti, hech uylana olmayapman, nima qilsam ekan?
— Buni ilojisi bor, onangga o‘xshaydiganini top, vassalom!
— Onamga o‘xshaganini topgan edim, dadam haydab yubordilar!
Bir kuni adabiy jurnal muharririga she’r qo‘lyozmasi yuborildi. She’r «Men nechun tirikman?» deb atalarkan. She’rning o‘zi esa juda uzun va zerikarli ekan. Muallifga juda qisqa javob jo‘natildi: «Siz she’ringizni pochta
orqali yuborganingiz uchun tiriksiz. Agar uni idoramizga o‘zingiz olib kelganingizda, shubhasiz, bu yerdan tirik chiqmasdingiz»
orqali yuborganingiz uchun tiriksiz. Agar uni idoramizga o‘zingiz olib kelganingizda, shubhasiz, bu yerdan tirik chiqmasdingiz»
Afandining birov bir narsa so‘rasa, o‘sha zahoti bermay, ertasiga beradigan g‘alati odati bor edi. Bir kun qo‘shnisi:
— Bir oshlik tuz berib turing,— dedi.
— Tuz yo‘q edi-ku,— deb qaytardi-da, ertasiga o‘zi olib chiqib berdi.
— Iye, bor ekan-ku, nega kecha bera qolmay, bugun o‘zingiz olib chiqdingiz?
— Beradigan narsamning qadri bilinsin, dedim-da.
— Bir oshlik tuz berib turing,— dedi.
— Tuz yo‘q edi-ku,— deb qaytardi-da, ertasiga o‘zi olib chiqib berdi.
— Iye, bor ekan-ku, nega kecha bera qolmay, bugun o‘zingiz olib chiqdingiz?
— Beradigan narsamning qadri bilinsin, dedim-da.
Og‘ayni, devoringa yopishtirgan sur’atdagi hamma qizlar bilan tanishmisan?
— Ho‘sh, o‘zing-chi, uyingdagi o‘n javon kitoblarning hammasini o‘qib chiqqanmisan?
— Ho‘sh, o‘zing-chi, uyingdagi o‘n javon kitoblarning hammasini o‘qib chiqqanmisan?
Afandi temirchilik qilar ekan. Bir kuni qizigan temirni olib, bolg‘alayman deb tursa, boy kelibdi-da, temirga qarab:
— Temirni qiziganini qara, ushlasang qo‘ling yopishib qolsa kerak-a?
— Boy buva, agar hozir bitta tilla tanga bersangiz, qo‘limga olib tilimga ham tegizishim mumkin.
— Yo‘g‘eye, mana ol tilla tanga, deb bitta tilla tanga bersa.
Afandi tilla tangani qo‘liga olib, keyin tiliga tekkizibdi-da, cho‘ntagiga solib qo‘yibdi.
— Temirni qiziganini qara, ushlasang qo‘ling yopishib qolsa kerak-a?
— Boy buva, agar hozir bitta tilla tanga bersangiz, qo‘limga olib tilimga ham tegizishim mumkin.
— Yo‘g‘eye, mana ol tilla tanga, deb bitta tilla tanga bersa.
Afandi tilla tangani qo‘liga olib, keyin tiliga tekkizibdi-da, cho‘ntagiga solib qo‘yibdi.
Shifokorlar xonasida jarrohlar choy ichib suhbatlashib o‘tirishgan edi. To‘satdan xonaga yosh jarroh hovliqib kirib keldi:
— Iltimos, yordamlashvoringlar! Operatsiya xonasida bemorning qornini yorib qo‘ydim, endi u yog‘ini nima qilishni bilmayapman.
— Iltimos, yordamlashvoringlar! Operatsiya xonasida bemorning qornini yorib qo‘ydim, endi u yog‘ini nima qilishni bilmayapman.
Armiyada komandir askarlarga:
— Ho‘sh, hozircha mana bu yer, mana bu yer va mana bu yerdan chuqur kovlashni boshlayverasilar, men esa borib aniq qayerni kovlash kerakligini bilib kelaman.
— Ho‘sh, hozircha mana bu yer, mana bu yer va mana bu yerdan chuqur kovlashni boshlayverasilar, men esa borib aniq qayerni kovlash kerakligini bilib kelaman.
Tug‘ilgan kunida eridan sovg‘a olmagan ayol eriga diydiyo qilibdi:
"Bir haftadan beri tug‘ilgan kunimga hech narsa kerakmas deb javrayman. Baribir bugun tug‘ilgan kunim ekani yodingizdan chiqib qoldi! - degan ekan.
"Bir haftadan beri tug‘ilgan kunimga hech narsa kerakmas deb javrayman. Baribir bugun tug‘ilgan kunim ekani yodingizdan chiqib qoldi! - degan ekan.
"O‘zini bilmagan" har bir kishini yuziga Uill Smit tarsaki tushirib chiqganida edi, atrofimizda ablahlar bo‘lmasdi...
— Bugungi kun kechagindan nimasi bilan yodingda qoldi?
— Boshqa sana ekani bilan eslab qolaman.
— Boshqa sana ekani bilan eslab qolaman.
