Qo‘rqib ketgan yo‘lovchi:
— Iltimos, sekinroq haydang, - deb qo‘rqa boshlabdi.
Haydovchi bo‘lsa:
— Qo‘rqmang, meni farishtam bor. U meni asraydi, - debdi.
Yana ozgina yurgach:
— To‘xtating, bo‘ldi, shu yerda tushib qolaman, - debdi yo‘lovchi.
Taksichi mashinasida bir o‘zi tezlikni yana oshirib, ketayotsa, orqa o‘rindiqdan kimdir:
— To‘xtating, men ham tushib qolaman, - debdi.
— Kimsan o‘zi? - so‘rabdi haydovchi.
— Seni farishtangman, - dermish boyagi ovoz.
— Keldingmi qizim?
— Ha, dada men bugun sal vaqtliroq keldim.
— Barakalla qizim. Endi kiyinib olginda borib uxla...
— Turkiya, Arabistonning hamma shaharlariga bordim. Juda miriqib dam oldim.
Qo‘shnilaridan biri debdi:
— Unda siz jug‘rofiyani yaxshi bilsangiz kerak?!
— Yo‘q! Men hali Jug‘rofiyaga bormadim. Lekin, yaqinda u yerga ham borishni rejalashtirganman, - dermish haligi odam.
— Doktor, nega menga muolaja qilish o‘rniga, hamkasbingiz bilan kulib gaplashib turibsiz? - desa, shifokor:
— Kulgu - eng yaxshi da’vo! Men sizga aytsam...!
— Bo‘ldi, bas qil! Iltimoslaringni bajardim. Mana yolvorib so‘ragan narsalaring! Shuncha olganim yetar axir...!
— Tushunmadim, menga hushomad qilayapsizmi?
— ... dono ayolsiz!
— Yumshoq ekanmi? - deb so‘radi.
— Ha, juda-yam sifatli, - dedim o‘girilmasdan.
— O‘tgan safar huddi shunisidan xarid qilgandim, afsuslandim... Shunaqangi qattiq ekan, ishlata olmadim, chidab bo‘lmaydi!
O‘girilib qarasam, bir yosh yigit tish tozalagich tanlayapti.
Suhbatimizni eshitib turgan kassir qiz kulgidan o‘zini bosa olmay qoldi...!
— Uf-f, charchadim, - deb o‘tirib olibdi.
— Chiq! - desa,
— Odam charchagandan keyin go‘rdanam chiqgisi kelmay qolar ekan, - dermish.