Poyabzal ustaxonasining direktori Afandiga maqtandi.
— Menga qoyil bo‘ling, kuniga 200 kg mix, 100 kg yelimni tejab qoldim.
— Qoyilman sizga,— dedi Afandi, yirtiq tuflisini ko‘rsatib,— ko‘ryapsizmi, mening tuflim ham «til»ini chiqarib gapingizni ma’qullamoqda.
— Abduraim nimaga buncha xursandsan?
— Ee, oshna lo‘lilardan 50 dollarga barmog‘imday keladigan tilla tross oldim. Esingdami qalbaki 100 dollarni axlatdan topib olgandim?
O‘sha 100 dollarni bergandim, 50 dollar qaytim ham qaytarishdi. Boplabmanmi?
— Iye, bu tillamas-ku, ko‘p xursand bo‘laverma.
— Nega xursand bo‘lmay, axir lo‘lilar qaytimga bergan 50 dollar toza ekan, tekshirtirdim oshna.
Bir kuni Afandi xazina topishga kirishdi va yer kavlay boshladi. 200 metr kavlasa, bir varoq chiqibdi, u varoqda:
— Tepaga chiqishni o‘yla, - deb yozilgan ekan.
Bir qiz diskotekada oddiy qo‘shiqqa juda tez o‘ynayotgan ekan. Buni bir yigit ko‘rib, yoniga kelib:
— Yaxshi qiz bu sizga lezginkamas, nega buncha tez o‘ynavossiz, deb so‘rasa
Qiz:
— Mani vaqtim kam, tez o‘ynab ketishim kerak, — dermish..
— Geografiyadan g‘irt ikkichi bo‘lishimga qaramasdan, sanga qatga borish kerakligini ko‘rsatolaman.
Doimgidek uch aka-uka botirlarni o‘lim to‘shagidaman deb o‘ylagan chol huzuriga chaqirdi.
Kichik o‘g‘lini qo‘liga cho‘p berib sindir, dedi.
Kichik o‘g‘il cho‘pni sindirdi.
Otaxon o‘rtancha o‘g‘liga singan ikki bo‘lak cho‘pni berib:
— Sindir, dedi.
O‘rtancha o‘g‘il cho‘pni sindirdi.
Navbat Katta o‘g‘ilga keldi.
Katta o‘g‘il qiynalmay cho‘plarni sindirdi.
Otaxonni boshidan tutuni chiqib baqirdi. 1000 yillik rivoyatni beliga tepding ahmoq o‘g‘il.
Ovchi miltig‘i bilan taksiga chiqdi. Miltig‘ini yonidagi yo‘lovchiga qaratib o‘tiribdi. Yo‘lovchi:
— Bu o‘qlanib turgan ekan, otilib ketmasin.
— Hechqisi yo‘q, otilsa qaytib o‘qlab olaman.
Alo. Bu tez yordammi?
— Ha, tez yordam.
— O‘g‘lim yozib turgan ruchkamni yutib yubordi, tez keling.
— Xo‘p.
— Ha men ungacha nima kilay?
— Biz borguncha qalamda yozib turing.
Bir dehqon eshak minib shaharga kelar edi. Ittifoqo eshagi xonning arki yoniga kelganida hangrab yubordi. Ark tepasida turgan xon achchig‘lanib, dehqonni darralashga buyurdi.
Hukm ijro qilindi. Ezilgan dehqon hangi eshakdan qutulish uchun uni bozorga olib kirib, Afandini ko‘rdi-da, boshiga tushgan hodisani so‘zladi.
— Qo‘y, bunga hafa bo‘lib eshagingni sotma, - dedi Afandi, - hamma eshak ham eshakni ko‘rganda hangraydi!
Bir korxona boshlig‘i o‘ziga kotiba izlab e’lon beribdi, nomzodlar kelgach ularni suhbatdan o‘tkazib birinchi bergan savoli, "Yoningizda qaychingiz bormi?" deb so‘rarkan, lekin hech qaysi ishga joylashaman deb kelgan ayoldan kaychi chiqmabdi. Buni ko‘rgan boshliq yordamchisi so‘rab qolibdi,
— Boshliq kotibaga qaychi shunchalik shartmi, qaychini nima ahamiyati bor?
— Rosa ahamiyati borda, mana eski kotibam shu qaychisi yo‘qligi uchun ishdan bo‘shab ketdi.
— Qanday qilib?
— Bir kuni shimimni tugmasi uzilib ketgan ekan. Kotibadan tikib berishini iltimos qildim, tikib bo‘lib ipni uzmoqchi bo‘lib izladi qaychi topaolmadi, keyin tishlab ipni uzayotgan payti xotinim kelib qolgandida.