— Menga qoyil bo‘ling, kuniga 200 kg mix, 100 kg yelimni tejab qoldim.
— Qoyilman sizga,— dedi Afandi, yirtiq tuflisini ko‘rsatib,— ko‘ryapsizmi, mening tuflim ham «til»ini chiqarib gapingizni ma’qullamoqda.
— Ee, oshna lo‘lilardan 50 dollarga barmog‘imday keladigan tilla tross oldim. Esingdami qalbaki 100 dollarni axlatdan topib olgandim?
O‘sha 100 dollarni bergandim, 50 dollar qaytim ham qaytarishdi. Boplabmanmi?
— Iye, bu tillamas-ku, ko‘p xursand bo‘laverma.
— Nega xursand bo‘lmay, axir lo‘lilar qaytimga bergan 50 dollar toza ekan, tekshirtirdim oshna.
— Tepaga chiqishni o‘yla, - deb yozilgan ekan.
— Yaxshi qiz bu sizga lezginkamas, nega buncha tez o‘ynavossiz, deb so‘rasa
Qiz:
— Mani vaqtim kam, tez o‘ynab ketishim kerak, — dermish..
Kichik o‘g‘lini qo‘liga cho‘p berib sindir, dedi.
Kichik o‘g‘il cho‘pni sindirdi.
Otaxon o‘rtancha o‘g‘liga singan ikki bo‘lak cho‘pni berib:
— Sindir, dedi.
O‘rtancha o‘g‘il cho‘pni sindirdi.
Navbat Katta o‘g‘ilga keldi.
Katta o‘g‘il qiynalmay cho‘plarni sindirdi.
Otaxonni boshidan tutuni chiqib baqirdi. 1000 yillik rivoyatni beliga tepding ahmoq o‘g‘il.
— Bu o‘qlanib turgan ekan, otilib ketmasin.
— Hechqisi yo‘q, otilsa qaytib o‘qlab olaman.
— Ha, tez yordam.
— O‘g‘lim yozib turgan ruchkamni yutib yubordi, tez keling.
— Xo‘p.
— Ha men ungacha nima kilay?
— Biz borguncha qalamda yozib turing.
Hukm ijro qilindi. Ezilgan dehqon hangi eshakdan qutulish uchun uni bozorga olib kirib, Afandini ko‘rdi-da, boshiga tushgan hodisani so‘zladi.
— Qo‘y, bunga hafa bo‘lib eshagingni sotma, - dedi Afandi, - hamma eshak ham eshakni ko‘rganda hangraydi!
— Boshliq kotibaga qaychi shunchalik shartmi, qaychini nima ahamiyati bor?
— Rosa ahamiyati borda, mana eski kotibam shu qaychisi yo‘qligi uchun ishdan bo‘shab ketdi.
— Qanday qilib?
— Bir kuni shimimni tugmasi uzilib ketgan ekan. Kotibadan tikib berishini iltimos qildim, tikib bo‘lib ipni uzmoqchi bo‘lib izladi qaychi topaolmadi, keyin tishlab ipni uzayotgan payti xotinim kelib qolgandida.