Haydovchi DAN xodimiga jahl bilan:
— Viloyat DAN boshlig‘i mening qaynotam bo‘ladi, - debdi.
— Yolg‘on! Bo‘lishi mumkin emas!
— Nega yolg‘on deb o‘ylaysiz?
— Unaqada boja bo‘lishimiz kerak edi-da.
— Bobo uxlayapsizmi?
— Yo‘q, nima edi?
— 5000 so‘m bering...
— Uxlayapman o‘g‘lim, uxlayapman..!
Ikki dugona suhbatlashmoqda:
— Mashhur kino yulduzi bo‘lsam, butun dunyo men haqimda gapirsa, deyman.
— Sen haqingda butun mahalla gapirayotgani kamlik qilyaptimi?
Krokodil bolasi so‘radi:
— Oyi-oyi adam qayodala?
— Dadang Amerikada diplomat bo‘lib ishliydi.
Internetda odam ko‘p — Dushanbaga o‘xshaydi.
Lichkada sms ko‘p — Seshanbaga o‘xshaydi.
Gosti bo‘lar jononlar — Chorshanbaga o‘xshaydi.
Kelinlar hursand bugun — Payshanbaga o‘xshaydi!
— Kel bitta suvara tashaylik, og‘ayni!
— Men tushunmadim, siz kreditni qaytarish niyatidamisiz, yoki yo‘qmi?
Futbol murabbiyi farzandli bo‘ldi. Lekin ertaga uni juda muhim o‘yin kutib turibdi. Shuning uchun murabbiy tug‘uruqxonaga maydonga tushmaydigan o‘yinchini jo‘natibdi.
O‘yinchi tug‘uruqxonadan qaytib kelib, taasurotlari haqida gapirib berdi.
— U sizni o‘zingiz. Kichkinagina, baqaloq, hech narsani tushunmaydi, faqat baqirgani baqirgan.
Shifoxonada davolanib chiqayotib, bir kishi shifokorga minnatdorchilik bildirdi:
— Ming-ming rahmat sizga shifokor-jon! O‘z minnatdorchiligimni qanday izhor qilishni ham bilolmay qoldim…
Unga javoban shifokor ma’noli iljaydi-da, dedi:
— Eh, azizam, bilasizmi, insoniyat pul degan qudratli narsani o‘ylab topganidan beri minnatdorchilik izhor qilish yo‘li osongina hal etilgan.
— Bizning korxonamizda faqatgina kerakli kadrlar faoliyat yuritishi kerak, - deb ta’kidladi «Qo‘ng‘iroqcha» fermasining ma’naviyat ishlari bo‘yicha direktor o‘rinbosari yordamchisi ish yurutuvchisining kichik 3-razryadli kichik referent-kotibi.
Afandi qo‘sh xaydab yurib bir xum oltin topib oldi. Atrofiga olazarak qaragan edi, yonida ov qilib yurgan podshoga ko‘zi tushdi. «Agar shu oltinlarni podshoga bersam, biror shaharga meni hokim qilar» degan xayol ko‘nglidan o‘tdi-da, podshoni chaqirdi. podsho ham kela boshladi, U kelguncha, oltinlarning mehri o‘tkirlik qilib, uni podshoga bergisi kelmay qoldi. Podsho:
— Nima ishing bor, meni nega chaqirding!— dedi.
— Shohim, siz ko‘zchi, didi baland odamsiz, bir chamalab ko‘ring-chi, haydalgan joy ko‘pmi, haydalmaganimi?— dedi Afandi.
Nihoyatda achchig‘langan podsho:
— Ablah, mening ovimga halal berding!— dedida jo‘nab qoldi. podsho biroz yurgach, Afandi yana iyib ketdi-da, oltinlarni unga bergisi kelib chaqirdi:
— Shohim, qayting, bir xum oltin beraman! Oltinning nomini eshitgan podsho otining boshini burib qaytib kela boshladi. Biroq u yetib kelguncha Afandi yana aynib qoldi-da:
— Shohim, bir nazar solib qarang, ola ho‘kizim tez yuradimi, qorasi ildammi? — dedi Afandi.
Podsho o‘z ichida: «Bu jinni odam ekan» deb xayol qil-di-yu otni choptirib ketdi.
Afandi qo‘shni tugatib, kechqurun xumni ko‘tarib uyiga keldi. Xumni uyga qo‘yib, ho‘kizlarni joylash uchun molxonaga kirib ketdi. Xotini xumni qaragan edi, ichi to‘la oltin. U darrov oltinlarni sandiqqa solib, xumni tosh bilan to‘latib qo‘ydi.
Afandi molxonadan chiqquncha yana oltinlarni podshoga bergisi kelib qoldi-da, xumni qopga solib ko‘tarib, saroyga qarab jo‘nadi. Podsho beklari bilan kengashib o‘tirar edi. Afandi o‘rtaga kirib borib:
— Shohim, sizga bir xum oltin olib keldim,— dedi-da xumni gilamga ag‘dardi.
Undan to‘kilgan toshlarni ko‘rib, hamma ajablandi. Afandi xijolatdan chiqish uchun, dedi:
— Bordi-yu, shu xum to‘la tilla bo‘lganda, necha botmon kelar edi?