Ishlagingiz kelmayaptimi? Maktabga boring. Sinf doskasiga "Uy ishi" deb yozishadi. Uy ishlarini qilib o‘tiraverasiz.
— Oylik oldingizmi? Bermaysizmi? - desa, eri:
— Bugunmas! Bugun charchadim, - dermish.
— Allo, bu kasalxonami?
— Yo‘q, bu qabriston!
— Uzr unda! Sizlarga murojat qilishimga sal ertaroq...
— Hechqisi yo‘q, biz kutamiz.
— O‘g‘lim, fantadagi meva - apelsin bo‘ladi!
Hamma talabalar javoblarini topshirib chiqib ketishsa ham, u talaba haliyam o‘tirganmush.
Domla yoniga borib:
— Vaqt tugadi ukam! Topshiring javob varaqangizni, - desa,
Talaba
— Hozir domla, qayta tyekshirib chiqay, - deb, yana tanga tashlay boshlabdi.
— Marhamat qilib shlyapangizni olib qo‘ysangiz! Biror narsa ko‘rarmikinman deb, chiptaga uch ming to‘laganman!
— Men ham boshqalar ko‘rib qo‘ysin deb, bu shlyapaga yigirma ming to‘laganman!
— Maoshingiz 200 ming bo‘lsa, yuz millionlik uy-joyni qanday qilib qurdingiz?
— Juda-yam oddiy. Qurilish mollari omborida tekshiruv olib borayotganimda uyimni qurilishi bitdi.
— Hozir shu yerdan o‘zimni tashlayman-da, chil-chil bo‘pkyetaman!
Shunda xotini:
— To‘xtang adasi, - deb ichkariga yugurib kirib ketsa, eri xursand bo‘lib turganakan:
— Mana shu ahlatlarni ham pastga ola keting, - debdi xotini.
"Kasallik varaqalari berilmaydi! Shu yergacha keloldingizmi?, ishxonaga ham bora olasiz".
— Nariroq suril, men ham o‘tiray, - debdi.