Er-xotin haqida latifalar
— Men nikoh uzugimni yo‘qotib qo‘ydim.
— Qanaqasiga? Qanday qilib uni yo‘qotish mumkin?
— O‘zing aybdorsan! Men senga bir yildan beri cho‘ntagim teshilib qolibdi deyman. Sen e’tibor qilmaysan!
— Nima balo, tushingizda ilon ko‘rdingizmi?
— Yo‘q, onangni ko‘ribman.
Xotini:
— Voy, jonim nima qivossiz? ZAGS qog‘oziga buncha termulib qoldiz, - desa.
Eri xotiniga qarab:
— Amal qilish muddatini qidirayaman, - dermish.
Er:
— Tanishib qo‘y, bu maymun junglidan kelib qolgan.
Xotini kulib:
— Voy, qanaqasiga maymun bo‘ladi, bu oddiy mushuk-ku.
— Sen aralashma, men mushuk bilan gaplashyapman.
— Azizam, men bir soatda boraman, - deb qo‘yarkan.
Bir safar eri qo‘ng‘iroq qilmasdan, to‘ppa-to‘g‘ri uyga kelaveribdi. Eshikni ochib kirsa, xotini jazmani bilan o‘tirgan emish.
Sekin oyoq uchida ko‘chaga chiqibdi-da, qo‘ng‘iroq qilib:
— Azizam men yetib keldim, hozir uyga kiraman, - debdi. Kirsa, uyda xotinidan boshqa hech kim yo‘q! Shunda haligi erkak chuqur ho‘rsinib:
— Ikki "sent"ni tejayman deb, oilam buzilib ketay dedi-ya, - degan ekan.
— Dadasi, kobra ilonini ko‘rganmisiz?
Eri:
— Ha, axir o‘n besh yildan beri yonida yashayapman-ku.
— Chaqsa odam o‘larmish-a?
— Unda meni qonimda kobrani zahariga qarshi immunitet paydo bo‘pti-da?!
Xotinini jahli chiqib:
— Agar yana bir martta qarg‘ani "qag‘illashiga", — "Eshitaman, azizam" desangiz, mendan yaxshilik kutmang debdi.
— Qo‘shnimizning Kaptivasi esingdami?
— Ha esimda, azizim, esimda...
— Huddi shu Kaptiva rangidagi paypoq sovg‘a qilmoqchiman.
— Nima, yana ichib keldizmi? Biror marta mana shu aroq o‘lgurni ichmay kelasizmi? Nimaga ichaverasiz shu yer yutkurni?
— Nima qilay, aroq suyuq, ichiladi. Agar qattiq bo‘lganda, g‘ajirdim...
— Azizim, magazinga borib keling!
— Sevgilim, hozir ko‘cha shunchalik sovuqki, hatto itni ko‘chaga haydasang chiqmaydi.
— Vooy-bo‘o‘, unday bo‘lsa, itsiz boraqoling!