Erkaklar haqida latifalar
— Tila tilagingni, - debdi baliq.
— Toshkentdan Chimyonga bir zumda olib chiqadigan yo‘l qurib ber, - debdi haligi odam.
Baliq:
— Boshqa osonroq narsa so‘ragin! - desa, boyagi kishi:
— Xotinimni hecham tushunmayman. Har kuni kayfiyati har xil. Shu xotinimni tushunadigan qilib qo‘ygin, - desa, baliq:
— Chimyonga boradigan yo‘lni qachonga bitkazib beray? - dermish.
— Adajon, axir yuragingizni mazasi yo‘q-ku!
— Faqat sen menga qayg‘urasan, o‘g‘lim...
— Adasi, keling shu dam olish kunlari mazza qilib dam olaylik...
Eri xursand bo‘lib xotiniga:
— Bo‘pti xotin, dushanba kuni ko‘rishguncha unda! - degan ekan.
Kun, hafta, oy o‘tibdi-ki, rotadan xabar yo‘q.
Nihoyat, generalning o‘zi daryoning desant tashlangan joyidan qalqib chiqibdi. Qarasa sohil timsoh o‘ligiga to‘lib-toshgan. Shu fursatda suv yuzasida navbatdagi timsohning boshi ko‘rinibdi. Desantchilardan biri qo‘lidagi dubulg‘asi bilan timsohning boshiga qattiq zarb berib, tanasini qirg‘oqqa olib chiqibdi.
— O‘rtoq kapitan! - qichqiribdi guruh komandiri, - Bunisi ham etiksiz!
— Hoy, nodonlar, necha marotaba aytish kerak sizlarga, sekinroq uringlar, deb!? Bunaqa zarbadan oyog‘idagi etigi uchib chiqib ketyapti-ku!
— Yaxshi qiz, go‘zallik salonidan kelyapsizmi?
— Ha.
— Salon yopiq ekanmi?!
— Siz meni hamma qarindoshlarimni yomon ko‘rasiz.
— Gaping noto‘g‘ri. Mana misol uchun, seni qaynonangni judayam yaxshi ko‘raman.
— Namuncha xursandsiz?
— Sen rad javobini beribsan.
Tug‘uruqxonada chaqaloqlar almashib qolibdi. Otalar buning chorasini ko‘ra boshlashibdi.
Nemis:
— Hay Gitler! - desa, bir chaqaloq qaddini rostlabdi.
Shunda nemis:
— Bu meniki, - deb chiqib ketibdi.
Rus ota, bir bolani qo‘liga olibdi.
Shunda yahudiy:
— Nimaga endi bu go‘dak seniki bo‘lsin?
— Nemis: "Hay Gitler" deganda, mening bolam mushtlarini tugdi, seniki esa ishtoniga o‘tirib qo‘ydi.
— Kecha bayramda kim ichdi? - deb savol bersa, hech kim indamabdi. Boshliq yana:
— Yana bir marta so‘rayman, kecha kim ichdi? Yana hamma jim.
— Oxirgi martta so‘rayapman. Kecha kim ichdi, - desa, bir xodim o‘rnidan turib, qo‘rqib:
— Men ichgandim, - desa, boshliq
— Siz men bilan yuring! "Bosh og‘riq" qilamiz. Qolganlar ishini qilsin! -dermish.
— Pulim yo‘q.
— Aroqqa topilibdi-ku!
— Do‘stim quyib berdi.
— Yo‘lga bermadimi?
— Berdi, mana! - mast shunday deb qo‘ynidan bitta aroq chiqarib ko‘rsatdi.