Haqiqat-adolat haqida latifalar

Farzandni onasiga beradigan savollari:
1. Bugun nima ovqat?
2. Soat nechi o‘zi?
3. Ustozim telegramdan nima vazifa yuboribdilar?
4. Qachon olib berasiz?
5. Ko‘chaga chiqsam maylimi?
6. Ko‘ylagim qayerda?
7. Nega menga olib kelmadingiz?
8. Yana esingizdan chiqdimi?
Farzandni otasiga beradigan savoli:
1. Oyim qayerdalar?
Boshliq xodimni chaqirib so‘rabdi:
— Siz tushlarni o‘ngidan kelishiga ishonasizmi?
— Ha, ishonaman, - debdi xodim.
— Unda siz ishdan bo‘shadingiz, - debdi boshliq.
Erimni do‘konga yuborsam, do‘konlar bo‘m-bo‘sh emish. Hech narsa qolmabdi. Hatto, tualet qog‘ozi vazifasini vaqtincha gazetalar bajaradiganga o‘xshaydi.
Bolakay uyga xomush kelib onasiga debdi:
— Oyijon, bugun adam bilan ketayotsam, avtobusga bir ayol chiqdi. Men o‘rnimdan turib u ayolga joy berdim. Ayol bo‘lsa o‘tirmadi.
Onasi so‘rabdi:
— Keyin sen nima qilding?
Bolakay:
— Nima qilardim!? Yana adamning tizzasiga qaytib o‘tirdim.

Televizorda hamma tinimsiz "uyda o‘tiring" deydi. Hechkim "uyda yoting" demaydi. O‘tirishdan zerikib, yotib ko‘rdim. Mazza ekan...

Ishga joylashmoqchi bo‘lgan nomzod suhbatdan o‘tmoqda:
— Tajribangiz bormi? - so‘rabdi rahbar.
— Ha, bu yigirmanchi suhbatim... - debdi nomzod.

Tanish-bilishlariga qarz berib qaytarib ololmayotganlar diqqatiga:
Hozir uyiga boring! Aniq topasiz!

Do‘konga kirsam, rastalar bo‘m-bo‘sh! Hamma narsani olib ketishibdi. Un yo‘q, guruch yo‘q, grechka yo‘q, shakar yo‘q, ...
Janjal ko‘tardim. "Nega hech narsa yo‘q" deb baqirdim. 3 kishi meni haydab chiqarishdi. Nima emish?! Bu mebel do‘koni-kumish...!

Oyim menga nuqul "Uyda o‘tiraversang, hech narsaga erisholmaysan!" der edilar.
Endi esa uyda o‘tirib, dunyoni qutqaryapman.
Yigit:
— Men sizni sevaman.
Qiz:
— Kim bu?
Yigit yana:
— Men sizni juda qattiq sevaman.
Qiz:
— Kim bu deyapman? Menga bunday SMSlarni yozmang!
Yigit:
— Meni ikkita Kaptivam bor.
Qiz:
— Men ham sizni sevaman.
Yigit:
— Kim bu?