Hayvonot haqida latifalar
Shunda yonidagisi unga qarab:
— Nega hadeb tipirchilaysan!? Ichingda qurting bormi? - degan ekan.
— Ov qalay bo‘lyapti, ilinyaptimi?, - deb so‘rabdi.
— Ha yo‘q. Ertalabdan beri o‘tiribman. Bitta-yam ushlolmadim, omadim kelmayapti, - deb javob beribdi.
Shunda timsoh baliqchiga qarab:
— Kun ham qizib ketdi. Balki cho‘milib olarsan-a, - dermish.
— Sevigilim, nega dengizni suvi ko‘piraveradi?
Yigit javob beribdi:
— Kim biladi? Baliqlar kir yuvsa kerak-da...
— Nega bo‘ri qo‘ylarni yemasdan, echkini yeb ketdi, - deb so‘rashsa.
Cho‘pon:
— Bo‘rining qon bosimi baland ekan, qo‘y go‘shti yemaydi, - debdi.
— Sen aqllimisan yoki eshakmi?
— Albatta men aqllimanda! Eshak eng ahmoq hayvonku!
— Nega sabab?
— Chunki men mashina yo‘lidan o‘tayotganda, ikki tomonga yaxshilab qarab keyin o‘taman. Eshak esa molga o‘xshab qaramasdan o‘tib ketaveradi.
Quyon:
— Meni ikkita tishim borligiga armiyaga olishmadi. Seniyam faqat ikkita tishingni qoldirsak, seniyam olib ketishmaydi, - deb ayiqni tishlarini sindiribdi.
Bir payt ayiq ko‘rikdan jahl bilan chiqib kelib:
— Quyon qani?! Oyog‘im qiyshiq ekan-u, u bo‘lsa tishlarimni sindirib o‘tiribdi, - dermish.
— Endi yarashaylik, urishmasdan, do‘st bo‘lamiz. - debdi.
Ilon ham rozi bo‘lib turganakan, tulki:
— Yarashgan bo‘lsak, besh tashla, - degan ekan.
— Vay!, - debdi.
— Nima bo‘ldi, - deb so‘rashsa
— Boshimni yuvish esimdan chiqibdi, - debdi.
— Ha, ota, nima olib ketyapsiz?
— Qayrag‘och sharbati..
— E, qoyil. Bunaqasini eshitmaganmiz! Bir kosadan quysangiz, qo‘yib yuboramiz!
— Bemalol ichaveringlar!
— Hmm... Taxirroq ekanmi?.. Mayli, oqsoqol haydang..
— Chu, Qayrag‘och!