Hayvonot haqida latifalar
— Bu juda oson. Men ertalab molxonaga kiraman-da, “Bugun sut ichamizmi yoki go‘sht yeymizmi?” - deyman.
“Kechirasizlar, sut olmaysizlarmi?” debdi.
— Muncha qichqirasan?! Hamma yoqni boshingga ko‘tarib, - debdi.
Haligi odam:
— Adashib qoldim. Kimdir eshitarmikan deb baqirayotgan edim, - desa, ayiq:
— Men eshitdim, yaxshi bo‘ldimi!? - debdi.
— Olma uzishga qaysi vaqt qulay?
Sobirov javob beribdi:
— Bog‘bonning iti bog‘langan vaqt qulay.
— Xo‘jayinimni shu qadar qo‘lga o‘rgatib oldimki, so‘rashish uchun har gal panjamni ko‘tarsam, go‘sht beradigan bo‘ldi.
— Sizlarda gapiruvchi hayvon bormi?
— Bor. Bizda qirqoyoq degan jonivor bor. U bemalol gaplashadi, - debdi sotuvchi.
Yigit:
— Iltimos, qirqoyoq bersangiz, - deb sotib olibdi.
Uyiga kelgach, qirqoyoqqa ovqat beribdi. Birozdan so‘ng yigit:
— Yur, ko‘chaga chiqib kelamiz, - desa, qirqoyoq indamasmush. 10 daqiqa o‘tib, yigit yana:
— Yur deyapman ko‘chaga chiqamiz, - dyebdi.
Qirqoyoq bo‘lsa:
— Shoshmay tur, poyafzallarimni kiyib olay! – dermish.
— Sen hadeb odamlar gavjum stolga borib ovqatlanaverma! Bir chekkada qoldiqlarni yegin!
Pashsha bolasi:
— Kecha odamlar ko‘p joyda uchib yurgandim, rossa meni orqamdan qarsak chalib, qo‘llarini silkitishdi. Menga yoqdi. Bugun ham bormoqchiman, oyijon... – debdi.
Xo‘roz uni “yengiltak” deb katakdan haydab yuborgan ekan.