Hayvonot haqida latifalar

Ikkita qo‘y hayit bayramidan oldin gaplashib turishibdi:
“Uyda bo‘l, dalada bo‘l hayit kuni qassobxonada bo‘lmasang bo‘ldi!”
Bir o‘zbek qiz koreys yigitni sevib qolibdi. Unga turmushga chiqmoqchi bo‘lib, yigitni yuz martta suvga tiqib olibdi-da, - endi o‘zbek bo‘ldingiz. Bundan keyin kuchuk go‘shtini yemaysiz. Siz musulmon bo‘ldingiz, - debdi.
Yigit:
— Xo‘p, - debdi.
Qizni uyida kuchukchasi bor edi. Kunlarni birida qiz ishdan kelib qarasa, yigit kuchukchani so‘yib yeb o‘tirganmush.
— Axir kuchuk go‘shti yemaslikka so‘z begandingizku.
— Qo‘y go‘shti bu!
— Qanakasiga qo‘y bo‘lsin? Chapaku!
— Men uni yuz martta suvga botirib oldim. Qo‘y bo‘ldi-da!
Oʻrmonda sher hamma hayvonlarni yigʻib debdi:
— Turmush qurganlar chapga, qurmaganlar oʻng tarafga oʻtsin!
Bir payt quyon tipirchilab u yoqqa, goh bu yoqqa oʻtaveribdi. Shunda sher undan:
— Ey quyon, namuncha yugurgilaysan? – desa, quyon:
— Ajrashganlar qayoqqa oʻtishini aytmadingiz-ku!? – dermish.
Yosh bolakay ko‘chada xafa bo‘lib o‘tirsa, bir otaxon uni ko‘rib to‘xtabdi-da so‘rabdi:
— Nega xafasan bolam?
— Uyda oyim bilan adam janjallashishyapti. Adam oyimni “Sen filsan!” desa, oyim adamga “Maymun” deb baqiryapti. Ota-onam fil va maymun bo‘lishsa, men unda kimman? – degan ekan bolakay.
Podsho Afandiga ikki yuzta qo‘y berib, ta’kidladi:
— Shu qo‘ylarning sonini kamaytirmay qo‘zilatib, boqib berasan, — sut-qatig‘i xizmatingga!
Afandi qo‘ylarni haydab sahroga chiqib ketdi. Qarasa: poshsho uni aldab, sovliq emas, hammasiga qo‘chqor bergan ekan. Afandi ham qo‘ylarni bir chekkadan so‘yib yeya berdi, Qo‘ylar tugagach, podshoning muhlati ham tugadi. Afandi uyiga qaytib keldi, ammo o‘rdaga bormadi.
G‘azablangan podsho Afandining uyiga yasovul yuborgan edi, u: «Afandi tug‘ib yotgan ekan» degan xabarni keltirdi.
Tutoqib ketgan podsho Afandining uyiga kelib chaqirgan edi, Afandining xotini bunday javob berdi:
— Afandi tug‘ib yotibdilar, ishingiz bo‘lsa aytib keta qoling, aylanay, o‘zlari hech yerga chiqolmaydilar.
— Iya, er kishi ham tug‘adimi? Bu qanday noma’qulchilik!— qichqirdi podsho.
podshoga javoban xotinining yonida turgan Afandi der edi:
— Taqsirimning qo‘chqorlari tuqqanda, men tug‘sam ajablanadigan joyi bormi?!
Bir kuni afandi eshagini to‘satdan yo‘qotib qo‘yibdi. Hamma yoqni qidiribdi, topa olmabdi. Oxiri zooparkka aylanishga borib zebrani ko‘rib qolibdi-da unga qarab:
— Ha eshak, ko‘ylak kiysang ham tanidim seni! - dermish.
— Kecha qizalog‘im bilan mushukchani rasmini chizgandik, bugun hovlimizga qayerdandir mushuk bolasi kirib olibdi.
Bugun o‘tirib, Malibu avtomobili, ikki qavatli dalahovli va tilla bilakuzuklarni rasmini chizmoqchimiz...
O‘g‘ri bir uyga kirib qimmatbaho buyumlarni qopiga joylayotsa, to‘tiqush o‘g‘riga qarab:
— Kesha hammasini ko‘rib turibdi, - debdi.
O‘g‘ri choyshab bilan to‘tiqushni qafasini berkitib, yana ishini davom ettirayotsa, to‘tiqush yana:
— Kesha menmasman, Kesha bu buldog, - dermish.
Bir yigit chiroyli qizni oldiga kelib:
— Yaxshi qiz, menimcha siz oq otdagi shahzodangizni kutyapsiz, shundaymi?
Qiz:
— Ha, shunday!
Yigit:
— Ketdik unda...
Qiz:
— Shahzoda qani...?