Hayvonot haqida latifalar
— Agar mushukka ozgina bo‘lsa ham gorchitsa yedira olsang, bitta ziyofat mendan.
Rus siyosatchisi shu zahoti o‘ylab o‘tirmasdan shartta mushukni bo‘ynidan ushlabdi. Uning og‘zining oldiga qoshiq to‘la gorchitsani olib bergan ekan, mushuk achchiq hididan rusning qo‘liga chang solib, qo‘lini qonatibdi-da, tezda pastga sakrab tushibdi.
Ingliz diplomati rus do‘stiga ma’noli qarabdi mushuk tomon yuribdi. Mushukning oldiga bir parcha go‘sht tashlabdi-da, mushuk yeya boshlaganda, asta-sekin dumini ko‘tarib, orqa teshigiga ozgina gorchitsa surib qo‘yibdi.
Mushuk orqasi qizib, achishib ketayotganini sezib, joyidan sapchib turib qochibdi. Restorandagi stollardan biri tagiga kirib olib, bir oyog‘ini ko‘taribdi va jon xolatda shoshib orqasini yalay boshlabdi.
Ingliz diplomati rus siyosatchisiga mushukni ko‘rsatarkan, shunday debdi:
— Ba’zilarga ayrim narsalarni qanday yedirish kerakligini o‘rganib oldingmi?
Qo‘rqib, — Qaysi hayvonni ini ekan? - deb o‘tirsa, uya ichidan ayiq bolasi chiqib kelibdi:
— Hoy kichkina, adang uydami? - debdi.
— Yo‘q, asal qidirib o‘rmonga ketgan.
— Onang-chi?
— Oyim ham ketgan, - desa, ovchi sal o‘ziga kelib, ayiqchani bir tepib, — Tur-yey padaringga la’nat!, - desa, ayiq bolasi:
— Bobojon bu yoqqa chiqing, manavi meni urdi, - debdi.
— Esing joyidami? Menga yaxshilab qaraganmisan o‘zi? Qanday qilib seni eshitmasligim mumkin?!
Birinchi talaba:
— Ana kimdir go‘sht qovuryapti, - desa.
Ikkinchi talaba:
— Qanaqa go‘sht, mani sigaretimga pashsha qo‘ndi, - dermish.
— Hoy anqov, tentak, - debdi.
Egasini kayfiyati tushib, ichkariga kirib ketibdi. Ertasiga yana shu ahvol ...
To‘tisini jazolamoqchi bo‘lib, qafasni ustini yopib qo‘yibdi.
Ikki kundan keyin ochib qarasa, to‘tisiga hech narsa qilmabdi. U yana egasiga qarab:
— Sani tentak desam, g‘irt maraz ekansan-ku, - dermish.
— Isbotla-chi?!
— Chelakdan suv ichasan-mi?
— Yo‘q!
— Ana ko‘rding-mi? Shoxlaring xalaqit beradi-da...!
— Militsiya navbatchisi eshitadi.
Narigi tomondan vahimaga to‘la, qo‘rquvdan qaltiragan ovoz kelibdi:
—Tezda Tolzor ko‘cha 18-uyga naryad yuboringlar. Uyda qora mushuk yuribdi. Vajoxati juda yomon.
— Bir mushukni deb militsiyani bezovta qildingmi lanati! Bu ishing uchun javobgarlikka tortilasan. Kimsan o‘zing?
— To‘timan men to‘ti! - dermish trubkani u tomonidan.
— Ha, hamma gap shunda-da! Ular meni semirishimni kutishyapti!
— Sigiringiz sersutmi?
— Ha, suti yaxshi. Ammo bitta kamchiligi bor.
— Qanaqa kamchilik ekan?
— Sog‘ilayotganda qattiq tepadi.
— Hechqisi yo‘q, sigirni xotinim sog‘adi.
— Nimalar deyaverasan!? Ishing nima qayerda yurganim bilan!? - deb baqirib, telefonni o‘chiribdi buqa.
Shu payt sherni telefoni jiringlabdi:
— Hozir, hozir yetib boraman, - deb javob qaytaribdi sher.
Buqa kulib:
— Hayvonlar podshohi - sher bo‘lsang! Xotiningdan ham shunchalik qo‘rqasanmi?! - desa, sher javob beribdi:
— Ey buqa, seni uyda mol kutyapti. Meni esa sher kutyapti!