Oila haqida latifalar
— Chap tarafingizda gugurt bor, olib shamni yoqib yuboring,—dedi xotini.
— Iye, qiziqmisan, xotin? Qorong‘ida chap tarafni qayoqdan bilib bo‘ladi, deysan!
— Oyijon, siz singlimni farishta qiz derdiz. U hech ham farishta emas ekan. Chunki, hozir uni balkondan tashlab yuboruvdim, u osmonga uchishni o‘rniga, yerga qulab tushdi...
— Uyga nega tong saharda qaytdingiz?!
Eri esa hech ikkilanmay:
— Bunday paytda boradigan boshqa joy bo‘lmasa nima qilishim kerak?! - dermish.
— Ha adasi, nimadan buncha xafasiz?, - deb so‘rapti.
Eri bo‘lsa:
— Xotin qara, Baxtiyor do‘stim ikkita xotinini ko‘mdi. Men esa hali birorta-yam ko‘mganim yo‘q!, - dermish.
— Yo‘q, o‘g‘lim
— Unda nimaga ovqatlanasiz?
— Menga xiyonat qilganmisiz?
— Bu nima deganing?! Albatta yo‘q! - debdi eri. Shunda xotini:
— To‘g‘risini aytavering, xiyonat qilganmisiz? Baribir umrim tugayapti, - desa, eri:
— Mabodo o‘lmay qolsang-chi!? - dermish.
— Teshavoy, sen uyga kirish haqida o‘ylayapsanmi?
— O‘ylayapman, oyijon.
— Xo‘sh?
— Oyi, yana ozgina o‘ylab olay...
Er o‘ylab ham o‘tirmay, dadil javob qaytardi:
— Va’dalarim esimda: osmondagi yulduzlarni olib beraman, Oyni hatto Quyoshni ham olib kaftingga tutqazaman, deganman. Lekin har yili yangi palto olib beraman, demaganman.
— Dadajon, menga maymun olib bering.
— Maymunni nima qilasan?
— Uni odam qilaman.