Oila haqida latifalar
— Kecha xotinimni urishib berdim.
— Yug‘-ye, sen-a?
— Ha-da. Uylarni yig‘ishtiring, deb ish buyuryabdi.
— Xo‘sh?
— Yo‘qol ko‘zimdan, hali kirlarni yuvib bo‘lganim yo‘q, - dedim.
— Sizga tekkandan ko‘ra shaytonga tekkanim yaxshi edi, - desa, eri qarab turib:
— Buni iloji yo‘q, yaqin qarindoshlarning nikoh qurishi man etiladi, - debdi.
— Siz boshqa ishni ham bilasizmi? – desa, kuyov:
— Bilaman. Uzukni narigi tarafga ham aylantira olaman - debdi.
— Qayerlarda yuribsiz? Tuni bilan uxlolmay chiqdim!
Er:
— Meni uxladi deb o‘ylaysan-mi!?
Birinchi xotin:
— Erim har bayram kunlari to‘yib aroq ichadi.
Ikkinchi xotin:
— Meni-yam erim ichadi. Faqat choyxonaga borgan kunlari ichadi.
Uchinchi xotin:
— Meni erim... – deb tursa, eri kelib qolib debdi:
— Xotin, kalendarga qara-chi, bugun bayrammi? “Yo‘q” deysanmi!? Unda men choyxonaga ketdim, – dermish.
— Ozishim uchun nima qilay?
— Tongda qirolichalardek, peshinda malikalardek va kechki vaqt gadolardek ovqatlan. Dedim.
Xotinim tongda huddi qirolichalardek uni yemayman, buni yemayman deb hech narsa yemaydi.
Peshinda huddi malikalardek bu qanday ekan, u qanday ta’m ekan deb bir-bir chimdiydi.
Kechki ovqat vaqti huddi gadoylarga o‘xshab ko‘zi nimani ko‘rsa yeydi.
— Dadasi turing, eshik taqilayapti, qarab qo‘ying desa,
— O‘zing qaraver, debdi.
— Voy dadasi men, ikkiqatmanku, qo‘rqaman, desa
— Ikkiqat bo‘lib, sen qo‘rqqan, birqat bo‘lib men qo‘rqmaymanmi, dermish
— Dadasi tez yetib keling uyimiz yonayapti!
— Uyda kim bor?
— Onamlar bor, uxlayotgan edilar.
— Bo‘lmasa sekinroq gapir, uyg‘otib yuborasan!
— Gaping bo‘lsa gapir! Boyadan beri nega oyog‘imga tepasan?! - dermish.