Ozbekona haqida latifalar
— Sizni tabriklashim mumkin. Bundan olti oy ilgari oddiy xodim sifatida ish boshlagandingiz. Bir oy o‘tib bo‘lim boshlig‘i bo‘ldingiz.
— To‘g‘ri.
— Ikki oy o‘tib, ombor boshlig‘i bo‘ldingiz.
— Bunisiyam to‘g‘ri.
— Hozir esa, ko‘z tegmasin, bosh direktor o‘rinbosari lavozimida ishlayapsiz. Buning uchun nima deyish kerak?
— Rahmat, dada!
— Kasalingizni da’vosi turp. Ko‘proq turp yeng!, - debdi.
Haligi odam ko‘chaga chiqib turp sotib o‘tirgan odamni hamma turpini sotib olibdi-da, sal nariroqqa borib tursa, turppurush telefonni olib:
— Allo, turp tugadi. Hozir bir qop sholg‘om keladi, - dermish.
— Buvijon! Siz doimo: «Shakarning ham ozi shirin», - derdingiz. Bog‘chaga shuncha bordim, bo‘ldi-da endi!
— Bundan keyin aroq ichmaslikka so‘z berasizmi? – debdi.
Eri bo‘lsa xotinini yonida shirakayf turib, hayol suryapti:
“15 yildan beri shu xotinim bilan yashayman. Haliyam mendan umidi katta...”
Eldan chiqsang ham, xizmat doirasidan chiqma.
Yigit kishiga 40 sim-karta ham oz.
Yangi raqam olmay, eskisini sotma!
— Ahmoq, yalqov, dangasa. Huddi dadangni o‘zisan.
Shu payt erining jahli chiqib:
— Hoy, nimalar deb shang‘illayapsan???
Ayol:
— Siz aralashmang! Sizga tegishli gap bo‘layotgani yo‘q!
— Jon, znayesh? Dunyoda takiye veshi bor, luchshe ularni bilmagan yaxshi, - debdi.
Yigit:
— Bunga o‘zbek tili grammatikasi ham kirsa kerak?! - dermish.
O‘zbek esa:
— Iye, og‘ayni qalaysan?! Yur, choyxona bor bugun, ketdik, - desa, dev ham og‘zi ochilib, o‘zbekka qo‘shilib ketib qolgan ekan.
— Eng avvalo, sabr-toqat, mehr-muhabbat, bir-birini tushunish va albatta, uyda kamida ikkita televizor bo‘lishi kerak.