Pul-boylik haqida latifalar
Xotin erining shkafidan bir tutam pul topib olib, eriga jahl qila ketibdi:
— Shu-u-uncha pulni qayoqdan oldingiz?!
Eri:
— Seni tugʻilgan kuningga deb yigʻayotgan edim... – debdi.
Xotini bu gapni eshitib:
— Buncha kam? – dermish.
— Shu-u-uncha pulni qayoqdan oldingiz?!
Eri:
— Seni tugʻilgan kuningga deb yigʻayotgan edim... – debdi.
Xotini bu gapni eshitib:
— Buncha kam? – dermish.
Afandi tirikchilikdan qiynalib, bir o‘rtog‘iga hasrat qildi.
— O‘zingning e’tiqoding past,— dedi o‘rtog‘i,— har kimdan tama’ qilib yurmay, to‘g‘ri xudoning o‘zidan so‘ra.
Afandi «qani, xudoning o‘zidan so‘rab ko‘ray-chi» deb. Qassobdan qo‘yning pufagini olib keldi. Uni obdan iylab, puflab rosa shishirdi-da, oftobda qurutdi. Keyin o‘tirib, bir parcha qog‘ozga ariza yoza boshladi: «E xudo, menga yuz tanga kerak bo‘lib qoldi. Dargohingdan noumid qaytarma, shuni ato qil»,— deb turar joyini ma’lum qildi. Arizani taxlab pufakka bog‘ladi-da, uchirib yubordi.
Osmonda uchib ketayotgan pufakni shahar qo‘rg‘onida turgan merganlar ko‘rib qolib, darhol urib tushirishdi. Bundoq qarashsa, qog‘ozga ariza yozilgan. Ulardan biri arizani podshoga olib borib ko‘rsatdi. Podsho o‘qib ko‘rib, bu Afandining ishi ekanligini payqadi. «Qani, nima derkin,»— deb, jo‘rttaga yuz tanga o‘rniga ellik tangani bir vaziriga berib yubordi.
— Afandim, siz xudodan yuz tanga so‘raganmidingiz?— dyedi vazir.
— Ha, so‘ragan edim.
— Kechirasiz, so‘raganingizdan bir oz kamroq berib yubordi, vazir unga haligi pulni berdi.
Afandi pulni sanab olib, «Ha mayli, ellik tangani bergan xudo qolganini ham berar»— deb, vazirni jo‘natdi.
Mazaxo‘rak bo‘lgan Afandi ertasiga yana ariza yozib uchirdi. Shahar muhofizachilari uni ham urib tushirib, arizani podshoga yubordilar. Podsho arizani o‘qidi: «E xudo, mening turar joyim o‘zinga ma’lum. Shunday bo‘lganidan keyin, nega o‘z qo‘ling bilan yuboraqolmay, vazirdan berib yubording? Vazirlarning fe’li o‘zinga ayon ediku. Mana, yarmisini urib qolib, yarmisini olib kelibdi. Endi bevosita o‘zimga to‘g‘ri yuboraver...»
— O‘zingning e’tiqoding past,— dedi o‘rtog‘i,— har kimdan tama’ qilib yurmay, to‘g‘ri xudoning o‘zidan so‘ra.
Afandi «qani, xudoning o‘zidan so‘rab ko‘ray-chi» deb. Qassobdan qo‘yning pufagini olib keldi. Uni obdan iylab, puflab rosa shishirdi-da, oftobda qurutdi. Keyin o‘tirib, bir parcha qog‘ozga ariza yoza boshladi: «E xudo, menga yuz tanga kerak bo‘lib qoldi. Dargohingdan noumid qaytarma, shuni ato qil»,— deb turar joyini ma’lum qildi. Arizani taxlab pufakka bog‘ladi-da, uchirib yubordi.
Osmonda uchib ketayotgan pufakni shahar qo‘rg‘onida turgan merganlar ko‘rib qolib, darhol urib tushirishdi. Bundoq qarashsa, qog‘ozga ariza yozilgan. Ulardan biri arizani podshoga olib borib ko‘rsatdi. Podsho o‘qib ko‘rib, bu Afandining ishi ekanligini payqadi. «Qani, nima derkin,»— deb, jo‘rttaga yuz tanga o‘rniga ellik tangani bir vaziriga berib yubordi.
— Afandim, siz xudodan yuz tanga so‘raganmidingiz?— dyedi vazir.
— Ha, so‘ragan edim.
— Kechirasiz, so‘raganingizdan bir oz kamroq berib yubordi, vazir unga haligi pulni berdi.
Afandi pulni sanab olib, «Ha mayli, ellik tangani bergan xudo qolganini ham berar»— deb, vazirni jo‘natdi.
Mazaxo‘rak bo‘lgan Afandi ertasiga yana ariza yozib uchirdi. Shahar muhofizachilari uni ham urib tushirib, arizani podshoga yubordilar. Podsho arizani o‘qidi: «E xudo, mening turar joyim o‘zinga ma’lum. Shunday bo‘lganidan keyin, nega o‘z qo‘ling bilan yuboraqolmay, vazirdan berib yubording? Vazirlarning fe’li o‘zinga ayon ediku. Mana, yarmisini urib qolib, yarmisini olib kelibdi. Endi bevosita o‘zimga to‘g‘ri yuboraver...»
O‘rmonda bir maymun banan po‘chog‘ini suvda yuvib o‘tirsa, ayiq kelib debdi:
— Nima qilyapsan?
Maymun:
— Ming so‘m bersang aytaman, - debdi.
Qiziqib ketgan ayiq maymunga ming so‘m berib:
— Endi aytaqol, banan po‘chog‘ini nima qilyapsan? - desa, maymun:
— Yuvyapman, - debdi.
Shunda ayiq kulib:
— Aqldan ozdingmi? - debdi. Maymun bo‘lsa unga javoban:
— Aqldan ozganmanmi, yo‘qmi, lekin kuniga o‘n ming pulim bor, - dermish...
— Nima qilyapsan?
Maymun:
— Ming so‘m bersang aytaman, - debdi.
Qiziqib ketgan ayiq maymunga ming so‘m berib:
— Endi aytaqol, banan po‘chog‘ini nima qilyapsan? - desa, maymun:
— Yuvyapman, - debdi.
Shunda ayiq kulib:
— Aqldan ozdingmi? - debdi. Maymun bo‘lsa unga javoban:
— Aqldan ozganmanmi, yo‘qmi, lekin kuniga o‘n ming pulim bor, - dermish...
Bir kuni quyon o‘rmonga yangi Kaptiva minib kelibdi. Bo‘ri va boshqa hayvonlar qiziqib:
— Qaysi pulga olding, - deb so‘rashibdi, shunda quyon:
— Bir necha yil pul to‘plab oldim, - debdi. Bo‘riga qarab:
— Sen ham aroq ichavermay, pulingni to‘pla, - deb ketibdi.
Ertasiga o‘rmonda shovqin-suronmish. Hayvonlar qarasa bo‘ri vertolyotda uchib kelibdi.
Hamma hayvonlar vertolyot uchun buncha pulni qayerdan olding, - deb so‘rashibdi. Shunda bo‘ri, — Hamma aroq shishalarimni topshirib yubordim, - debdi.
— Qaysi pulga olding, - deb so‘rashibdi, shunda quyon:
— Bir necha yil pul to‘plab oldim, - debdi. Bo‘riga qarab:
— Sen ham aroq ichavermay, pulingni to‘pla, - deb ketibdi.
Ertasiga o‘rmonda shovqin-suronmish. Hayvonlar qarasa bo‘ri vertolyotda uchib kelibdi.
Hamma hayvonlar vertolyot uchun buncha pulni qayerdan olding, - deb so‘rashibdi. Shunda bo‘ri, — Hamma aroq shishalarimni topshirib yubordim, - debdi.
Boy va kambag‘al suhbat quripti!
Boy:
— Meni 14ta mashinam, 3ta avtobusim, 2ta kafeyim bor. Sendachi, - debdi kambag‘alga.
Kambag‘al:
— Meni o‘g‘lim bor, o‘g‘limda esa qizing bor!
Boy:
— Meni 14ta mashinam, 3ta avtobusim, 2ta kafeyim bor. Sendachi, - debdi kambag‘alga.
Kambag‘al:
— Meni o‘g‘lim bor, o‘g‘limda esa qizing bor!
Ikki tilanchi lo‘li ayol uchrashib qolishibdi:
— Voy dugon bormisan, ko‘rinmaysan?
— Ibi hoy, eshitmadingmi qizimni erga berdim!?
— Sepiga nima berding?
— O‘zimga tegishli katta ko‘chani berdim.
— Tutuning chiqsin sani, endi gado bo‘libsan!
— Voy dugon bormisan, ko‘rinmaysan?
— Ibi hoy, eshitmadingmi qizimni erga berdim!?
— Sepiga nima berding?
— O‘zimga tegishli katta ko‘chani berdim.
— Tutuning chiqsin sani, endi gado bo‘libsan!
Bir kishiga savol berishibdi:
— Kim ko‘proq hayotidan mamnun bo‘lib yashaydi? To‘rtta bolasi bor odammi yoki to‘rt million puli borimi?
— To‘rtta bolasi bor odam-da! Chunki, to‘rt millioni bor odam yana ko‘proq pul xohlayveradi...
— Kim ko‘proq hayotidan mamnun bo‘lib yashaydi? To‘rtta bolasi bor odammi yoki to‘rt million puli borimi?
— To‘rtta bolasi bor odam-da! Chunki, to‘rt millioni bor odam yana ko‘proq pul xohlayveradi...
— Ayting-chi, omonatingizni qayerda saqlaysiz?
— Orzularimda…
— Orzularimda…
To‘rt ulfat oylik maoshini olib bir o‘tirib, ulfatchilik qilaylik deyishibdi. Ulardan yoshi kattarog‘i aytibdi:
— Kelinglar tanga tashlaymiz, agar tanga oldi tarafi bilan tushsa, saunaga borib bir miriqamiz, agar orqasi bilan tushsa qizlarni olib, toqqa chiqib, dam olib kelamiz, agar qirrasi bilan tushsa pivoxo‘rlik qilamiz, mabodo tanga yerga tushmay havoda muallaq turib qolsa, oyligimizni bir tiyinini ham sarflamay, xotinlarimizga olib borib beramiz! — debdi.
— Kelinglar tanga tashlaymiz, agar tanga oldi tarafi bilan tushsa, saunaga borib bir miriqamiz, agar orqasi bilan tushsa qizlarni olib, toqqa chiqib, dam olib kelamiz, agar qirrasi bilan tushsa pivoxo‘rlik qilamiz, mabodo tanga yerga tushmay havoda muallaq turib qolsa, oyligimizni bir tiyinini ham sarflamay, xotinlarimizga olib borib beramiz! — debdi.
Er-xotin zargarlik do‘koni yonidan o‘ta turib:
— Adasi, uyat emasmi, nuqul bitta zirakni taqib yuribman, - debdi xotini.
— Paypog‘imni ko‘rsataymi xotin?! - dermish eri.
— Adasi, uyat emasmi, nuqul bitta zirakni taqib yuribman, - debdi xotini.
— Paypog‘imni ko‘rsataymi xotin?! - dermish eri.
