Latifa.uz

Bir savdogar shahardan mol olib, boshqa shaharga eltib, sotib yurardi. Kunlarning birida mollarini sotib bo‘ldi-da, pulini etik qo‘njiga tiqib, o‘z shahriga jo‘nadi. Bundan o‘g‘rilar xabardor bo‘lib, uning payiga tushdilar. Savdogar poyezdga chiquvdi, ular ham ketidan chiqishdi. Kech kirgach, savdogar beparvo uxlab yotaverdi.
O‘g‘rilar sekin u yotgan joyga keldilar-da, «Pul qaysi oyog‘ida ekan? O‘ngidami, chapidami?» deb, ikkilanib, tavakkaliga bir oyog‘ini o‘tkir bolta bilan chopib, opqochib ketdilar. Birdan vagonning ichi to‘s-to‘polon bo‘lib ketdi. Yo‘lovchilar savdogarning holiga achinardilar. U bo‘lsa hadeb «xudoga shukur, xudoga shukur» derdi.
— Iye, nimaga shukur qilyapsiz? Axir bir oyog‘ingiz...
— E qiziq ekansizlar-ku! Pullik oyog‘im omon qolibdi-da! Shunga shukur qilyapman...

Axlat tashiydigan mashina orqasidan hayhaylab yugurib ketayotgan do‘stini ko‘rgan o‘rtog‘i dedi:
— Nima, mashina bilan kimo‘zarga yuguryapsanmi, do‘stim?
— Yo‘q, - dedi do‘sti halloslab, - xotinim eski paypog‘imni axlatga tashlab yuboribdi. Ichida xotinimdan berkitgan pullarim bor edi.

Mashhur o‘g‘riga jurnalist savol berdi:
— Eng buyuk orzuyingiz nima?
— Shveysariya bankini tunab, bankda qaynonamni barmoq izlarini qoldirish, - dermish

Er uyiga xursand kelib qichqiribdi:
— Xotin, narsalaringni yig‘ishtir, men bir million dollar yutib oldim!
Xotini ham xursand bo‘lib shoshib qolibdi:
— Qayerga boramiz? Yozgi kiyimlarimni olaymi yoki qishkilarinimi?
— Hamma narsalaringni yig‘ishtir, - dedim senga. Yig‘ishtir va ko‘zimdan yo‘qol.

Bir chol kampiri bilan bozorga boribdi.
Chol: — Senga o‘zim bir bosh oyoq kiyim oberay.
Kampir — Hop, dadasi.
Chol sotuvchi juvonni oldiga borib:
— Qizim bu ko‘ylaklaring necha pul?
Sotuvchi: — 30 000
Chol: — Ha, yaxshi. aaa, bu lozimingchi?
Sotuvchi: — 40 000
Chol: — Exe, bu qizim qimmat aytdinku. Qizim bunday qilamiz ko‘ylaging yaxshi ekan, mayli ko‘ylagingni ko‘taramiz, lozimingni tushiramiz. Qanchaga byerasan?
Shunda kampir:
— Hay, yashamagur chol-a

Bir kuni afandi ko‘chada ketayotsa, yo‘l chetida hamyon yotganmish. Hamyonni olib uch martta "kimniki?" debdi. Ichini ochib qarasa, anchagina pul bor ekan. Pullarni olib, cho‘ntagiga solsa, hamyonda ko‘zguyam borakan. Unga qarab, o‘z aksini ko‘ribdi-da:
— Iye, aka hamyon siznikimidi? Uzr, - debdi-da, pullarni qaytarib solib, hamyonni yerga tashlab ketgan ekan.

Bir savodogar o‘g‘li bilan futbol ko‘rib o‘tirsa, o‘g‘li so‘rabdi:
— Dada, nega o‘yinchilarning narxlarini orqasiga yozib qo‘yishgan?
- .....?

Bir kishi “Microsoft” kompaniyasiga farrosh bo‘lib ishlash uchun kelibdi. Kadrlar bo‘limida u bir nechta testlardan, suhbatdan o‘tibdi va unga deyishibdi:
— Tabriklaymiz, sizni ishga qabul qilamiz. Bizga o‘z e-mail'ingizni qoldiring, ish jadvali haqida ma’lum qilamiz.
— Kechirasiz, mening kompyuterim yo‘q,– debdi boyagi kishi, – elektron pochtam ham yo‘q.
— Afsuski, u holda sizni ishga qabul qilolmaymiz. “Microsoft”ning barcha xodimlari bilan e-mail orqali aloqa qilamiz va ishimizning asosiy qismi kompyuterlar bilan bog‘liq. Shuning uchun sizni ishga ololmaymiz. Bechora kishi tashqariga yo‘l olibdi va kompyuter uchun qanday qilib pul topishni o‘ylay boshlabdi. Cho‘ntagida atigi 30 dollar puli bor ekan. Qarasa, nariroqda bir fermer bog‘idan terib kelgan olmalarini sotayotgan ekan. U 10 kilo olma sotib olibdi va gavjum ko‘chalardan biriga borib olma sota boshlabdi. Ikki soatda uning puli ikki barobar, olti soatdan keyin esa 10 barobarga ko‘payibdi. U “Microsoft”ga ishga kirmasdan ham yashash mumkinligini tushunibdi. Bir qancha vaqtdan keyin erkak avtomobil sotib olibdi, avvaliga kichik do‘kon, keyinroq magazin ochibdi. Besh yildan keyin supermarketlar tarmog‘ini tashkil qilibdi.
Shundan so‘ng u biznesini sug‘urta qildirmoqchi bo‘libdi, sug‘urta agenti esa undan elektron pochtasini qoldirishni so‘rabdi.
Biznesmen xuddi bir necha yil oldingi singari unda e-mail ham, kompyuter ham yo‘qligini aytibdi.
– Qoyil! – debdi sug‘urta agenti, – kompyuteringiz yo‘q bo‘la turib shunday biznesga ega ekansiz! Agar kompyuteringiz bo‘lganida, kim bo‘lardingiz ekan?!
Biznesmen unga jilmayib javob qaytaribdi:
– U holda “Microsoft”da farrosh bo‘lardim.

Bir odam uyiga chilangar chaqirtiribdi. Chilangar besh daqiqa ichida ishni bitiribdi-da, uy egasiga qarab, — Ana bo‘ldi. Sizdan ellik ming!, - debdi. Haligi odam:
— Nima? Men oliy ma’lumotli vrach bo‘la turib, besh daqiqada ellik ming ishlab topmayman, - debdi. Chilangar esa:
— Men ham o‘qituvchi bo‘lib ishlaganimda buncha pul topmasdim!, - degan ekan.

Musiqa chalib uning yoqimli ovozini eshitganingizda boshqa narsalarni tamoman unutasiz. Klavishalar sizni cehrlab, xuddi o‘ziga tortib olayotganday tuyuladi.
Shu paytda: "Nonga pul bering, non olib chiqish kerak", - degan ovoz umuman notaga tushmaydi-da.