Talabalar haqida latifalar

Domla talabaga debdi:
— Agar xohlasang, men senga boy bo‘lishni o‘rgataman.
— Nega unda o‘zingiz boy bo‘lmaysiz?
— Menga o‘rgatadigan ustoz yo‘qda, - javob beribdi domla.
Bir talaba pulsizlikdan qiynalib:
— Sigaretni tashlab, nos chekishga o‘taman, - debdi.
Bir haftadan so‘ng xumori tutib, ham sigaret ham nos sotib olishni boshlabdi.
Bir talaba yigit ertalab nonushta qilib, telefoniga o‘rnatilgan TashBus da avtobus qachon kelishini qarab o‘tirsa, buvisi debdi:
— Bolaginam, nima qilyapsan?
— Avtobus kutyapman, - javob beribdi nabirasi.
Buvisi nabirasini ahvolidan xavotir olib:
— Bu telefon o‘lgur yoshlarni aqldan ozdirmasaydi. Oshxonada-yam avtobus kutadimi?! - dermish.
Maktabda o‘qib yurganimda dam olish kunlarini orziqib kutardim. Yakshanba — dam olardim.
Institutda o‘qigan paytimda menga baribir edi. Chunki faqat sessiya vaqtida o‘qirdim.
Hozir menga umuman farqi yo‘q. Chunki bir yilda 365 kun ishlayman.
Ikki talaba turmush quribdi. To‘yda kelin hech narsa yemay o‘tirsa, bir mehmon so‘rabdi:
— Nega bu kelin hech narsa yemaydi-yam, ichmaydi-yam?
O‘tirganlardan biri:
— Chunki u pul qo‘shmadi-da!
Institut auditoriyasida dars ketyapti. O‘qituvchi doskaga murakkab formulalarni yozish bilan band. Talaba yigitlar esa karta o‘yini bilan mashg‘ul.
Yigitlardan biri qo‘lidagi kartani noto‘g‘ri tashlab, o‘yin qoidasini buzgan edi, yonidagi o‘rtog‘i:
— Ey, tushunmadim...!!! Manga qara! Nima bu??? - desa, doskaga yozayotgan o‘qituvchi shoshib-pishib:
— Hozir, hozir hamma formulalarni tushuntirib beraman, - dermish.
Shu, odnoklassniki, telegramm chiqqanidan beri, ko‘pchilik yoshlar o‘qish va yozishni o‘rganib olishdi!
Ikkita o‘qituvchi darsdan keyin restoranga borib o‘tirishibdi. Hadeganda ofitsiant kelavermabdi. Shunda o‘qituvchilardan biri restoran menejerini chaqirtirib shikoyat ohangida debdi:
— Qachondan beri o‘tiribmiz. Nega ofitsiantlar bizdan buyurtma olishga kelishmayapti, kelib qarashmayapti? - desa, menejer:
— Bizdagi ofitsiantlarni hammasi sizni talabalaringiz ekan. Shunga “Sen qara, sen qara!”, - deb oshxonada berkinib turishibdi, - dermish.
Institutda dars beradigan domla kasal bo‘lib qolibdi. Domlani bir talaba ko‘rgani kelibdi.
Talaba:
— Ha, domla nima bo‘ldi? Itdek ozib ketibsizku!
Domlani bu gapdan keyin battar mazasi qochibdi.
Keyin yana bir talaba domlani ko‘rgani kelibdi. Domla ikkinchi kelgan talabaga, birinchisini yomonlab ketibdi. Qara men o‘zim o‘qitib, talim bergan shogirdim meni itga tenglashtirdi.
Ikkinchi talaba:
— Eh, domla hafa bo‘lmang. Yaxshi bo‘lib sog‘ayib ketasiz, cho‘chqaday semirib ketasiz hali.
Domla avvalgidan ham battar bo‘lib qolibdi.
Keyin domlani eng yaqin do‘sti kelibdi. Keyin domla do‘stiga talabalarni ikkisini ham yomonlabdi:
— Ey do‘stim, men o‘zim o‘qitib odam qilgan shogirdlarimni qara, bittasi itga, ikkinchisi cho‘chqaga tenglashtirdi nomardlar!
Bu gaplarni eshitib do‘stini jahli chiqib ketdi:
— Do‘stim, sen umuman ko‘nglinga olma. Bu ikkala shogirding ham aslida odamdan emas, eshakdan ta’lim olgan ekan!
Bir skelet ikkinchisiga qarab debdi:
— Sen qanaqa odamni skeletisan?
— Men semiz odamni skeletiman.
— O‘zingchi?
— Men oriq odamning skeletiman, - debdi.
Skameykada bir skelet o‘tirgan ekan, xaligilar:
— Uka, siz qanaqa odamni skeletisiz, - desa:
— Tog‘a men skelet emas, studentman dermish.