— Meni Chorsuga olib borib qo‘ying, - debdi.
Shunda taksist:
— Siz allaqachon Chorsudasiz desa, haligi mast chontagidan pulini chiqarib, yo‘l haqqini ikki hissa to‘lab haydovchiga:
— Ikkinchi bunaqa tez haydamang, - degan ekan.
— Bolam, hamma gap cholimda. Cholim talaba qizlarni yaxshi ko‘radi-da.
— Men ishdan keyin so‘rayapman.
— Bolam, nima qilyapsan?
— O‘yinchoqlarimni sindirib, ko‘paytiryapman.
Qo‘rqib ketgan yo‘lovchi:
— Iltimos, sekinroq haydang, - deb qo‘rqa boshlabdi.
Haydovchi bo‘lsa:
— Qo‘rqmang, meni farishtam bor. U meni asraydi, - debdi.
Yana ozgina yurgach:
— To‘xtating, bo‘ldi, shu yerda tushib qolaman, - debdi yo‘lovchi.
Taksichi mashinasida bir o‘zi tezlikni yana oshirib, ketayotsa, orqa o‘rindiqdan kimdir:
— To‘xtating, men ham tushib qolaman, - debdi.
— Kimsan o‘zi? - so‘rabdi haydovchi.
— Seni farishtangman, - dermish boyagi ovoz.
— Oyi, nega maymunlar yuzlarini bo‘yab olishgan?
— Boshqa maymunlarni qo‘rqitish uchun.
— Iye, unda siz dadamni qo‘rqitish uchun bo‘yanib olar ekansiz-da, a?
Yonida indamay ketayotgan dadasi javob berdi:
— Yo‘q qizim. Onang ko‘chadagi odamlarni qo‘rqitib yubormaslik uchun bo‘yanadi.
— E dugonajon, anchadan beri tobim yo‘q. Juda mazam qochyapti. O‘tib ketarmikan-a?
— Havotir olma, o‘tib ketadi. O‘tgan yili yon qo‘shnim huddi shunaqa bo‘lib yurgandi. Rahmatli, o‘tib ketdi...
Shoshilib orqasiga yetti qadam yurgan ekan, mashina urib ketibdi.
— 1565 yili nima bo‘lgan?
Talaba:
— Shekspir tug‘ilgan.
Professor:
- 1566 yilda-chi?
Talaba:
— Shekspir bir yoshga to‘lgan.
— Xotin, mabodo men o‘lib qolsam, kimga tegasan?
Xotini:
— Kimligini bilolmadim. Lekin telefon raqamini berib ketgan, - dermish.