— Salgina surilgin, men ham o‘tiray, - dermish.
— Faraz qil, sohilda yotibman. Okean to‘lqinlari yuzlarimga iliq suvlarini sachratmoqda. Yonimdagi stolda bir uyum sitrus myevalar va muzdekkina shampan vinosi...
Yon-atrofimda esa go‘zal ayollar ...
— Voy adasi, men o‘sha ayollar bilan gaplashib o‘tirgan bo‘lsam kerak-a?
— Sen uyda qolgansan xotin!
Charchagan ekanman, yotib oldim.
— Yaxshi qiz, haydovchilik guvohnomangiz bormi?
— Ha bor.
— Qani bir tekshirib ko‘raylik...
— Iltimos, olib qo‘ymang!
— Nega?
— Chunki guvohnomadagi rasmga juda chiroyli tushgandim-da.
— Kecha kuni bilan chuchvara tugdim. Kechqurun erim kelib…
— Xo‘sh, xo‘sh? Nima dedi ering?
— “Qaytib bunaqangi chuchvara sotib olma” dedi.
— Men sizni sevaman, - debdi.
Shunda qiz sochlarini orasidan ko‘rinib turgan naushniklarni qulog‘idan chiqarib:
— A-a-a. . .!? - degan ekan.
— Ha! Faqat jinnixonaga!
— Tur Anvar! Yerni shakli qanaqa?
Anvar:
— Uchburchak, ustoz.
— O‘tir ikki!!!
— Mayli ustoz, yer dumaloq! Hali ko‘ramiz...!
— Yoʻq, men uylanmaganman. Ammo buyruqqa soʻzsiz boʻysunaman… Armiyada oʻrgatishgan.
— Bor uyingga, almashtirib kel! - desa, o‘quvchi:
— Uyda ham huddi shunaqasi qolgan-da, - dermish.