— Nima buyurtma berasiz?
Xo‘randa ofitsiant uzatgan menyuni sekin yopib:
— Siz menga nima tavsiya qilasiz? - desa, ofitsiant past ovozda pichirlab:
— Fursat borida bu yerdan qochib qolishni tavsiya qilaman, - degan ekan.
— Kechirasiz, ichingizda qaychi qolib ketibdi. Sizni boshqattan operatsiya qilmasak bo‘lmaydi.
— Mayli do‘xtir. Faqat operatsiyadan keyin qornimga tugma qadab qo‘ying! Yana biror narsa qolib ketsa, badanimni kesib o‘tirmaysiz.
— Otaxon bu yerda baliq tutish mumkin emas!
— Men baliq tutmayapman, chuvalchang cho‘miltiryapman, - debdi chol.
— Axir chuvalchangni ta’qiqlangan joyda qip yalang‘och cho‘miltiryapsiz.
— Yur, shahar aylanamiz.
— Xo‘p, yur, -debdi-da, qo‘liga tayoq olibdi.
Birinchisi:
— Bu tayoqni nima qilasan, - desa.
— Yo‘lda arvoh chiqib qoladi. Men arvohdan qo‘rqaman. Tayoq bilan uramanda!
— Agar xohlasang, men senga boy bo‘lishni o‘rgataman.
— Nega unda o‘zingiz boy bo‘lmaysiz?
— Menga o‘rgatadigan ustoz yo‘qda, - javob beribdi domla.
— Siz nega boyadan beri bu jonivorni tayoq bilan urib kelyapsiz?
— Yurmaganidan keyin uraman-da, - javob beribdi chol.
— Qani tez kechirim so‘rang! - debdi GAI xodimi.
Shunda chol eshakka qarab:
— Seni GAIda tanishlaring borligini bilmas ekanman... - dermish.
Afandi u yerga borib olma-olma deyaveribdi.
Bir turk yigit:
— Bizda olmani Elma deyishadi, - desa,
Afandi:
— Yo‘q, bu olmalar chirigan ekan, shunga olma-olma deyapman, - dermish.
Shu zahoti baliq tilga kirib debdi:
— Tila tilaging! Istagan 1 ta tilagingni bajaraman...
Shunda chol o‘ylanib turib:
— Meni chevaralarim hovlimda olmos toshlarni o‘ynab o‘tirganini uyimning 7-qavatida turib tomosha qilishni istayman.