— Xotin, telefonim uyda qolibdi. Falonchiga qo‘ng‘iroq qilib, meni ketganligimni ayt, - desa, xotini birozdan so‘ng qayta qo‘ng‘iroq qilib:
— Telefonni topolmadim. Uyiga kirib boravering, - debdi. Afandi jahli chiqib, qarasa telefon qo‘lida ekan.
— Ichib turasizmi haydovchi? - deb so‘rabdi xodim.
Haydovchi aroq to‘la piyolani unga uzatib:
— Siz bilan birinchi martta, - degan ekan.
— Isbotla-chi?!
— Chelakdan suv ichasan-mi?
— Yo‘q!
— Ana ko‘rding-mi? Shoxlaring xalaqit beradi-da...!
— Assalomu alaykum, o‘rtoq boshliq!
— Salom. Sen yangi kelganlardansan-a?
— Ha, shunday!
— Topishmoq aytaman top! "Kim ichmaydi, chekmaydi. Yangi yilda navbatchilikda qoladi!"
— ...
— Qaysi pulga olding, - deb so‘rashibdi, shunda quyon:
— Bir necha yil pul to‘plab oldim, - debdi. Bo‘riga qarab:
— Sen ham aroq ichavermay, pulingni to‘pla, - deb ketibdi.
Ertasiga o‘rmonda shovqin-suronmish. Hayvonlar qarasa bo‘ri vertolyotda uchib kelibdi.
Hamma hayvonlar vertolyot uchun buncha pulni qayerdan olding, - deb so‘rashibdi. Shunda bo‘ri, — Hamma aroq shishalarimni topshirib yubordim, - debdi.
— Qorbobodan sovg‘aga "Ertaklardagidek, shahzoda meni qidirib kelsin!" deb so‘ragan edim. Piyonista qo‘shnim Timur aka eshigimni taqillatib kelishini nazarda tutmagandim...
— Kim aroqqa borib keladi? - desa, hech kimdan sado chiqmabdi.
Shunda qirq oyoq:
— Men borib kelaqolay, - deb chiqib ketibdi.
Bir soat o‘tsa ham, qirq oyoqdan darak yo‘q emish. Hayvonlar endi g‘iybat qilib turishsa, eshikni qirq oyoq sekin ochib:
— Hammasini eshitib turibman. Endi o‘ttiz to‘qqizinchi oyog‘imga krasovkamni kiyib bo‘ldim, - dermish.