— Gapirmayapti-ku?! - debdi chol.
— Hozir chekib olsin, keyin gapirar, - dermish kampir.
— Qizim senga nima bo‘ldi? Juda xomushsan, ovqatingni yegin, - desa, eri xotiniga:
— Shuniyam bilmaysanmi? Qizingni erga berish kerak, - debdi. Oyisi yana qiziga:
— Ol qizim, ovqtingni yegin, kasal bo‘lib qolasan axir, - desa, eri yana xotiniga:
— Buningni dardi ma’lum, erga berish kerak! - debdi.
Onasi yana qiziga:
— Qizim hozir ovqating sovub qoladi, - desa, qizi:
— Uf-f-f oyi, birpas jim turing! Dadam gapirsinlar! - dermish.
— Otaxon, apparat yaxshi ishlayaptimi? Oila a’zolaringiz nima fikrda? - desa, chol kulib:
— Hammasi yaxshi. Uydagilar eshita boshlaganimni bilgani yo‘q. Lekin bir oy ichida vasiyatnomamni uch martta o‘zgartirdim..., - dermish.
— Hozir oraliq imtihon topshirasizlar!
Bir o‘quvchi:
— Kalkulyatordan foydalansak bo‘ladimi?
O‘qituvchi:
— Ha bo‘ladi.
Yana bir o‘quvchi:
— Mendeleyev jadvalidan-chi?
O‘qituvchisi:
— Albatta mumkin! Demak, yozib oling, imtihon mavzusi: "Ikkinchi jahon urushi".
— Bilmadim qizalog‘im...
— Hammomdan oshxonagacha nechi metr chiqadi? Shuni bilsangiz bo‘ldi.
— Doktor, ba’zan shunaqa holatlar bo‘ladiki, men odamlar bilan suhbatlashayotganimda, juda ko‘p gapiraman. Keyin o‘ylanib qolaman. Gaplarimni hayolimda gapiryapmanmi? Ovoz chiqarib aytyapmanmi? Bilmay qolaman. Siz bunga nima deysiz? - desa, doktor bemorga biroz tikilib:
— Gapirasizmi yoki shunaqa jim o‘tiraverasizmi? - dermish.
— Ha, qishloqda, sigirlarni parvarishlaganman.
Buzg‘unchini qo‘lga tushirgan askarni qahramon deb atab, undan intervyu olishibdi:
— Ayting-chi, dushmanni qanday qilib qo‘lga oldingiz?
Chegarachi Vanya minbarga chiqib, hikoyasini boshlabdi:
— Davlat chegarasini muhofaza qilib, qamish orasida o‘tirar ekanman, yonimdan mollar podasi o‘tib qoldi. Kutilmaganda sigirlardan biri podadan ajralib chiqib, yonimga keldi-da: «Davlat chegarasiga olib boradigan yo‘lni ko‘rsatib yuboring, iltimos», deb qoldi. Ana shundagina miyam ishlab, u begona sigir ekanligini fahmlab qoldim. Axir, mahalliy mollar yo‘lni yaxshi bilishadi-ku!
Xotinini suratiga qarab shunday der ekan:
"Yetti yildan beri shu shallaqi, janjalkash, vaysaqi bilan yashab kelyapman-ku, ishxonadagi qiyinchiliklar buni oldida nima bo‘pti?! Hammasi joyida!"