Ertasiga chumolini kayfiyati yo‘q yurgan ekan, hayvonlar:
— Nima bo‘ldi? - deyishsa, chumoli:
— Filni o‘limida meni ayblashyapti, - dermish.
— Ovqatinglarni yeb olinglar, - debdi.
Hamma jinnilar lipopchani taqillatib ovqatlanayotgan harakat qilaverishibdi.
Faqat bittasi yemasdan o‘tirsa, boshlig‘i:
— Nega ovqatingni yemading? - desa, jinni:
— Bular jinni-da, issiq ovqatni yeyishyapti. Men sovisa yeyman, - dermish.
— Ada, siz necha yildan beri da’vo topa olmagan kasallikka da’vo topdim. Bemorlarni da’voladim, - desa, otasi ensasi qotib:
— Tentak, shu kasallik ortidan necha yildan beri sizlarni boqib kelayotgandim-ku...! - dermish.
— Nega?
— Nuqul elektr quvvatlagichda turadi...!
— Qara anavi qizni. Hozir yigirma yoshli yigit bo‘lsam tanishardim, - desa, ikkinchisi:
— Esingni yeganmisan, yana yigirma yil ishlamoqchimisan? - dermish.
— Ko‘ringlar. Faqat yoqmanglar.
— Balki unga mashina sovg‘a qilarmiz?!
— O‘tgan yili sovg‘a qildik-ku...
— Balki yaxta sovg‘a qilarmiz?!
— Ikkita yaxtasi bor-ku, nima qiladi uchinchisini...!
— Balki bir kunga navbatchilikda bir o‘zini qoldirarmiz?
— Ha yo‘q...! Bu juda katta sovg‘a bo‘ladi!!!
— Javob bera qoling, juda-yam charchadik...
O‘qituvchi:
— Yaxshi. Mana shu qo‘limdagi ruchkaning siyohi tugasa, uyga ketasizlar.
Talabalardan biri:
— Ruchkangizni bering. Men siyohini ichib yuboraqolay!
Bir kuni ikkalasi ish joyida "ruschasiga" aroqni rossa ichib, qora tanlisi oyoqda turolmay qolibdi.
Oq tanli amerikalik sherigini orqasiga ko‘tarib olib ketayotsa, birdaniga qurilish qorovuli baqirib qolibdi:
— Hoy, to‘xta! Saqichni tashla joyiga!!!
— Bas qil qizim! Sakkiz yildan beri gapni shundan boshlaysan! Vrach bo‘lib ishlaysan-ku axir.