— Nimadan garov o‘ynayapsan? - deb so‘rabdi.
— Otaxon, mana shu archadan baland sakrasam, siz menga yuz ming berasiz. Sakray olmasam men sizga, - debdi.
Otaxon rozi bo‘libdi. Yosh yigit abjirlik bilan archani ustidan sakrab o‘tib:
— Pulni cho‘zing, - desa, chol:
— Sen "Archadan baland sakrasam" deganding. Archa umuman joyidan qimirlamadi-ku!? O‘zing pulni ber, - dermish.
— Ozishimni xohlasangiz, ham bir kilo uchun 100 mingdan to‘laysiz-mi? - debdi.
Eri bo‘lsa:
— Insofing bormi xotin? Bozorda dumbani narxi qancha turishini bilasanmi? - deb kulib yuboribdi.
Er:
— Sen bor bog‘chaga!
Xotin:
— Siz borib kelaqoling!
Er:
— Senga yangi palto, yangi etik olib berdimmi?
Xotin:
—Ha!
Er:
— Ana o‘shalarni kiyginda borib kelaver!
Xotin:
— Nimaga siz bormaysiz?!
Er:
— Men nima paypoq bilan soqol olish uchun ko‘pikda boraman-mi???
— Ijobiy xislatlaringiz?
— Qat’iyatlilik!
— Mayli boravering. O‘zimiz siz bilan bog‘lanamiz!
— Rahmat. Shu yerda kutib turaman...
— Yigitlar, ko‘lni qayeri sayoz? Mashinamda narigi qirg‘oqqa o‘tib ketmoqchiman.
— Mana bu yeridan o‘tsangiz bo‘ladi, - deb javob berishibdi.
Boy Xammerida ko‘lga qarab haydabdi-yu, shu zahoti cho‘kib ketibdi. Bir amallab suzib chiqqan boy:
— Sayoz degandilaring-ku!? - desa, ulfatlar hayron bo‘lib:
— Hozirgina shu yerdan bir to‘da o‘rdaklar o‘tib ketishgandi-da..., - dermish.
— To‘xta! Yerga yot! Emakla! - debdi baqirib.
Qo‘rqib ketgan ayol buyruqlarni bajara boshlabdi.
Bir payt qarasa, bitta kishi kuchukchasi bilan shug‘ullanayotgan ekan.
— Hechqisi yo‘q, o‘sib ketadi...!
— Agar oyingni yubkasidan ushlab yursang, uni yo‘qotib qo‘ymasding, - desa, bola xo‘rsinib:
— Ushlamoqchi edim, qo‘lim yetmadi, - dermish.