Shoshilinch yordam shifoxonasi. Vrach kelgan kasallarni ko‘ra boshladi. Hammasi bosh jarohati bilan.
Birinchi kasaldan so‘radi:
— Nima bilan urishdi?
— Skovorodka bilan...
Ikkinchisidan so‘radi:
— Siznichi?
— Skovorodka bilan...
Uchinchisi ham, 4-si ham, 5-ham shu javobni berdi.
— Nima balo epidemiyami bu? - hayron bo‘ldi vrach.
— Yo‘q, hov anavi komada yotgan odamni ko‘ryapsizmi? O‘sha xotinidan qochib yig‘ilib turgan odamlar orasida yashirinmoqchi bo‘ldi. Odamlar esa biz edik..
Birinchi kasaldan so‘radi:
— Nima bilan urishdi?
— Skovorodka bilan...
Ikkinchisidan so‘radi:
— Siznichi?
— Skovorodka bilan...
Uchinchisi ham, 4-si ham, 5-ham shu javobni berdi.
— Nima balo epidemiyami bu? - hayron bo‘ldi vrach.
— Yo‘q, hov anavi komada yotgan odamni ko‘ryapsizmi? O‘sha xotinidan qochib yig‘ilib turgan odamlar orasida yashirinmoqchi bo‘ldi. Odamlar esa biz edik..
Zooparkdagi e’londan:
— Delfinlarga banan tashlamang! Birinchidan, ular banan yeyishmaydi, ikkinchidan, och maymunlar cho‘kib ketishyapti...
— Delfinlarga banan tashlamang! Birinchidan, ular banan yeyishmaydi, ikkinchidan, och maymunlar cho‘kib ketishyapti...
Vanya Abramdan pul qarz so‘rashga keladi.
— Abram, menga 100 rubl ertagacha qarz berib tur. Ertaga 100 rublni 200 rubl qilib qaytarib beraman, evaziga boltamni garov sifatida qoldiraman.
Abraam 100 rubl berib:
— Vanya, lekin senga rahmim keldi, ertaga sanga + 100 rubl qilib qaytarib berish qiyinlik qilmaydimi?
— Ha, to‘g‘ri aytasan Abram, qiyin bo‘ladi, lekin ilojim yo‘q.
— Vanya, bunday qilamiz, yaxshisi sen menga hozir yarmini ber (100 rublni) ertaga qolganini berasan, senga qiyin bo‘lmaydi.
Shunday qilishibdi.
Vanya uyiga borayotib, o‘ylarmish: "100 rubl oldim, yarmini berdim, yana 100 rubl qarz bo‘lib qoldim, boltamni garovga qo‘ydim, oldimda hech vaqoim yo‘q, lekin bari to‘ppa—to‘g‘ri!"
— Abram, menga 100 rubl ertagacha qarz berib tur. Ertaga 100 rublni 200 rubl qilib qaytarib beraman, evaziga boltamni garov sifatida qoldiraman.
Abraam 100 rubl berib:
— Vanya, lekin senga rahmim keldi, ertaga sanga + 100 rubl qilib qaytarib berish qiyinlik qilmaydimi?
— Ha, to‘g‘ri aytasan Abram, qiyin bo‘ladi, lekin ilojim yo‘q.
— Vanya, bunday qilamiz, yaxshisi sen menga hozir yarmini ber (100 rublni) ertaga qolganini berasan, senga qiyin bo‘lmaydi.
Shunday qilishibdi.
Vanya uyiga borayotib, o‘ylarmish: "100 rubl oldim, yarmini berdim, yana 100 rubl qarz bo‘lib qoldim, boltamni garovga qo‘ydim, oldimda hech vaqoim yo‘q, lekin bari to‘ppa—to‘g‘ri!"
Jinnilar jinnixona devoridan qochmoqchi bo‘lib rossa devordan sakrashni mashq qilishibdi. Qochish uchun bir kunni reja qilishibdi. O‘sha kun kelganda, tundan tongacha yoqqan yomg‘ir devorni ag‘darib yuboribdi.
Tongda bir jinni tashqariga chiqibdi va hafa bo‘lib qaytib kirib sheriklariga:
— Rejamiz barbod bo‘ldi. Qocha olmaymiz, devor ag‘darilib ketibdi.
Tongda bir jinni tashqariga chiqibdi va hafa bo‘lib qaytib kirib sheriklariga:
— Rejamiz barbod bo‘ldi. Qocha olmaymiz, devor ag‘darilib ketibdi.
Bir kuni Afandi yo‘lda ketayotsa svetoforda bir o‘ta zamonaviy qiz mashinasi bilan kelib to‘xtabdi
Afandi ko‘rib:
— Voy-bo‘, buncha chiroyli. Bunaqasini hali ko‘rmagandim, - desa
Haligi qiz:
— Ma’lumot uchun, meni onam shunaqa chiroyli tuqqanlar, onam ham juda go‘zal ayollar, - desa
Afandi:
— Sen onasini qayerdan bilasan? Bu chet elda ishlab chiqarilgan mashina-ku, - dermish
Afandi ko‘rib:
— Voy-bo‘, buncha chiroyli. Bunaqasini hali ko‘rmagandim, - desa
Haligi qiz:
— Ma’lumot uchun, meni onam shunaqa chiroyli tuqqanlar, onam ham juda go‘zal ayollar, - desa
Afandi:
— Sen onasini qayerdan bilasan? Bu chet elda ishlab chiqarilgan mashina-ku, - dermish
Avtobusda:
— Kechirasiz, siz chiqasizmi?
— Odamlar turmushga chiqadi!
— Siz, shu yerda qolasizmi?
— Odamla tildan qoladi.
— Uff, shu yerda tushasizmi deyapman?
— Odamlar tug‘ilganda qorindan tushadi!
Shunda haligi odamni ketiga bir tepib, avtobusdan tushurib yuborarkan:
— Unda, tug‘ilgan kuning bilan, mijg‘ov! - dermish.
— Kechirasiz, siz chiqasizmi?
— Odamlar turmushga chiqadi!
— Siz, shu yerda qolasizmi?
— Odamla tildan qoladi.
— Uff, shu yerda tushasizmi deyapman?
— Odamlar tug‘ilganda qorindan tushadi!
Shunda haligi odamni ketiga bir tepib, avtobusdan tushurib yuborarkan:
— Unda, tug‘ilgan kuning bilan, mijg‘ov! - dermish.
Afandi bir kecha sham yoqib xotini bilan gaplashib o‘tirgan edi, birdan shamol turib, shamni o‘chirdi. Uy qop-qorong‘i bo‘lib qoldi.
— Chap tarafingizda gugurt bor, olib shamni yoqib yuboring,—dedi xotini.
— Iye, qiziqmisan, xotin? Qorong‘ida chap tarafni qayoqdan bilib bo‘ladi, deysan!
— Chap tarafingizda gugurt bor, olib shamni yoqib yuboring,—dedi xotini.
— Iye, qiziqmisan, xotin? Qorong‘ida chap tarafni qayoqdan bilib bo‘ladi, deysan!
Qizaloq buvisiga:
— Keling maktab-maktab o‘ynaymiz, - debdi.
Buvisi rozi bo‘libdi.
Keyin o‘ylab qarasa, bir yildan beri nabirasini uy vazifalarini bajarib berar ekan.
— Keling maktab-maktab o‘ynaymiz, - debdi.
Buvisi rozi bo‘libdi.
Keyin o‘ylab qarasa, bir yildan beri nabirasini uy vazifalarini bajarib berar ekan.
Futbol o‘yinini tomosha qilayotgan Farhod dadasidan so‘radi:
— Nega hakam o‘yinchilarga qarab hushtak chalaveradi? Nima, ular gapga tushunmaydimi?
— Nega hakam o‘yinchilarga qarab hushtak chalaveradi? Nima, ular gapga tushunmaydimi?
Bir kuni Afandi uch-to‘rtta o‘rtog‘ini uyiga boshlab keldi. Xotiniga kirib: «Bir quling o‘rgilsin palov qilgin» dedi.
— Voy, qiziqmisiz? Axir uyimizda na guruch bor, na go‘sht, na yog‘ bor. Nima bor, nima yo‘qligini surushtirmay-netmay, mehmon boshlab kelaverasizmi?!
— Xo‘p-xo‘p xotin, sal o‘pkangni bosib ol. Hech bo‘lmasa, dasturxonga bo‘sh laganni olib chiqib qo‘ygin, o‘zim gapning kiftini keltiraman.
Xotini ham eri aytganday qilib, bo‘sh laganni dasturxonga olib chiqib qo‘ydi.
— Og‘aynilar,— dedi Afandi,— Agar uyimizda guruch, yog‘, go‘sht bo‘lganida edi, hozir shu bo‘sh laganda bug‘i chiqib turgan palov bo‘lardi...
— Voy, qiziqmisiz? Axir uyimizda na guruch bor, na go‘sht, na yog‘ bor. Nima bor, nima yo‘qligini surushtirmay-netmay, mehmon boshlab kelaverasizmi?!
— Xo‘p-xo‘p xotin, sal o‘pkangni bosib ol. Hech bo‘lmasa, dasturxonga bo‘sh laganni olib chiqib qo‘ygin, o‘zim gapning kiftini keltiraman.
Xotini ham eri aytganday qilib, bo‘sh laganni dasturxonga olib chiqib qo‘ydi.
— Og‘aynilar,— dedi Afandi,— Agar uyimizda guruch, yog‘, go‘sht bo‘lganida edi, hozir shu bo‘sh laganda bug‘i chiqib turgan palov bo‘lardi...
