— Oldin ham yaxshi yashardik, xozir ham yaxshi yashayabmiz bundan keyin ham yaxshi yashaymiz! - desa,
Kotiba o‘rnidan turib:
— Bizchi? - dermish.
— Oyi-oyi adam qayodala?
— Dadang Amerikada diplomat bo‘lib ishliydi.
— Og‘ayni sen paypog‘iyni qachon yuvasan?
— Men paypog‘imni yerga qo‘yaman, agar u yerda tik tursa, demak yuvish zarur...
— Senchi?
— Men paypog‘imni shipga qaratib otaman, agar u yopishib qolsa, unda yuvish zarur.
Hammasi ko‘ngildagidek o‘tdi. Talaba o‘zida yo‘q hursand. Professorga faxr bilan:
— Menimcha, hammasini to‘g‘ri bajardim.
Professor:
— Yashirmayman, rostdan ham hammasi to‘g‘ri bo‘ldi. Lekin oxirida chaqaloqni orqasiga, urish kerak edi, chaqaloqni..
— Bu, sizlarni murosaga keltirganim uchun pichoq uchi,—dedi.
— Vrachni nimada ayblayapsiz?
— Kvartiramni o‘g‘irlashda yordam bergani uchun.
— Qanaqasiga?
— U menga kechalari uyqu dori ichib, derazani ochib uxlashni maslahat beruvdi.
— «O‘g‘irlamoq» so‘zining o‘tgan zamoni qanday bo‘ladi?
— «O‘g‘irladi» bo‘ladi.
— Kelasi zamonichi?
— Qamoq-da!
Yigit: — Agar seni topib olsam, g‘uncha labingdan o‘pib olaman.
Qiz: — Agar topolmasangiz, eshikni orqasida bo‘laman xo‘p!
— Jon-xotinjon bizni kimlarga tashlab uchib ketmoqchisan, supurgingni ushlavobsan dermish...