— Hozir yomon odamlar ko‘p, mashinani magnitafonini o‘g‘irlab ketishlari mumkin. Garajimiz yo‘q. Nima qilamiz? - debdi.
Eri o‘ylab, o‘ylab chorasini topibdi. Qog‘ozga: "Bu mashinada audio magnitafon, uyali telefon, hatto motori ham yo‘q", - deb yozib, yopishtirib qo‘yibdi.
Ertasiga ertalab chiqsa, mashinani oldida odamlar to‘planib turgan emish. Borib qarasa yopishtirib ketgan qog‘ozi tagida yana 1 ta qog‘oz paydo bo‘lib qolganmish. U qog‘ozni o‘qisa: "Audio magnitafon, uyali telefon, hatto motoriyam yo‘q mashinaga 4 ta balonni nima keragi bor? - deb, yozib qo‘yishgan ekan.
— Anchaga tushding! Mashinangni sotasan, kvartirangni sotasan, pulini to‘laysan koroche!!!
— Bolalar, sizlar kimsizlar?
— Biz sportsmenmiz....
Volvoni egasi pistoletini chiqarib:
— Unday bo‘lsa: "na Start, vnimaniye, MARSh!", - debdi.
Bir jinnini sur’atga olishga navbat kelganda. U sur’atchini tashqariga chaqirib daraxt ortiga berkinib olib "sur’atga oling" - debdi.
Sur’atkash qarasa, daraxtdan boshqa narsa yo‘q emish.
— Daraxtni rasmini jo‘natasanmi, - desa.
— Yo‘q, men ota-onam sur’atdagi daraxtga qaraganda, daraxt ortidan «pa» - deb, chiqaman, - debdi.
— Kim biladi, qanday yolg‘onlarni valaqlayapsan,— dedi.
— Nima qilay, shohim,— javob berdi Afandi,— lof aralashmasa bo‘lmas ekan, do‘stimga sizning odilligingiz haqida gapirib beryapman.
— Iiii, chiroqni yoqmang, - deya sarosimaga tushibdi xotini. — Boshim og‘rib ketiyapti-ya, dorixonaga tushib, dori olib chiqmaysizmi?
Eri shoshib, kiyinibdi-da, dorixonaga tushib:
— Uka, menga bosh og‘riq dori ber, - desa.
Sotuvchi yigit:
— Iya, Sotvoldi aka, pajarkadan melisaga o‘tkazishdimi, - dermish.
— Muncha xunuksan? - deb so‘rabdi...
— E badbaxt, qanaqa odamsan, ko‘zimga tiqib olasan-ku,— dedi.
Afandi hamma eshitadigan qilib dedi:
— Axir, ko‘zlaringiz bor ekan-ku, nega bu mevalardan yemay o‘tiribsiz?
— Men tushunmadim, siz kreditni qaytarish niyatidamisiz, yoki yo‘qmi?