Bir odam yangi mashina sotib olibdi va unga xotini:
— Hozir yomon odamlar ko‘p, mashinani magnitafonini o‘g‘irlab ketishlari mumkin. Garajimiz yo‘q. Nima qilamiz? - debdi.
Eri o‘ylab, o‘ylab chorasini topibdi. Qog‘ozga: "Bu mashinada audio magnitafon, uyali telefon, hatto motori ham yo‘q", - deb yozib, yopishtirib qo‘yibdi.
Ertasiga ertalab chiqsa, mashinani oldida odamlar to‘planib turgan emish. Borib qarasa yopishtirib ketgan qog‘ozi tagida yana 1 ta qog‘oz paydo bo‘lib qolganmish. U qog‘ozni o‘qisa: "Audio magnitafon, uyali telefon, hatto motoriyam yo‘q mashinaga 4 ta balonni nima keragi bor? - deb, yozib qo‘yishgan ekan.
Probka so‘zi arab tilidan olingan bo‘lib "Abu Sahiy" degan ma’noni anglatadi.
Volvo bir Djipni orqasidan kelib uribdi. Djipdan 4ta baquvvat "shkaf" tushib volvoni egasiga:
— Anchaga tushding! Mashinangni sotasan, kvartirangni sotasan, pulini to‘laysan koroche!!!
— Bolalar, sizlar kimsizlar?
— Biz sportsmenmiz....
Volvoni egasi pistoletini chiqarib:
— Unday bo‘lsa: "na Start, vnimaniye, MARSh!", - debdi.
Jinnixonada bir kuni jinnilarni sur’atini olib uydagilarga jo‘natishayotgan ekan.
Bir jinnini sur’atga olishga navbat kelganda. U sur’atchini tashqariga chaqirib daraxt ortiga berkinib olib "sur’atga oling" - debdi.
Sur’atkash qarasa, daraxtdan boshqa narsa yo‘q emish.
— Daraxtni rasmini jo‘natasanmi, - desa.
— Yo‘q, men ota-onam sur’atdagi daraxtga qaraganda, daraxt ortidan «pa» - deb, chiqaman, - debdi.
Poshsho bir kuni katta ziyofat berdi. Unda Afandi ham bo‘lib, yonidagi kishi bilan quyuq suhbatlashar edi. Poshsho uni xijolat qilish uchun yoniga kelib:
— Kim biladi, qanday yolg‘onlarni valaqlayapsan,— dedi.
— Nima qilay, shohim,— javob berdi Afandi,— lof aralashmasa bo‘lmas ekan, do‘stimga sizning odilligingiz haqida gapirib beryapman.
Sotvoldi aka o‘t o‘chiruvchi edi. Bir kun ishdan kech qaytib kelib, yotoqxonaga sekin kiribdi. Ust kiyimini yechgach, chiroqni yoqaman desa:
— Iiii, chiroqni yoqmang, - deya sarosimaga tushibdi xotini. — Boshim og‘rib ketiyapti-ya, dorixonaga tushib, dori olib chiqmaysizmi?
Eri shoshib, kiyinibdi-da, dorixonaga tushib:
— Uka, menga bosh og‘riq dori ber, - desa.
Sotuvchi yigit:
— Iya, Sotvoldi aka, pajarkadan melisaga o‘tkazishdimi, - dermish.
Bir kuni Hasan Husandan:
— Muncha xunuksan? - deb so‘rabdi...
Yaxshi buxgalterni topish ancha mushkul masala. Mana masalan, Vera Pavlovna, 10 yildan beri qidiruvda.
Afandi bozor aylanib yurib, mevafurushlar rastasiga kirib qoldi, qarasa: o‘rik qoqi, turli-tuman mayizlar, pista, bodom, nok, uzum va boshqa mevalar uyulib yotibdi-yu, sotuvchilari qimirlamay o‘tirishibdi. Afandi hassasining uchini bir boqqolning ko‘zi oldiga olib bordi. Bundan cho‘chigan boqqol:
— E badbaxt, qanaqa odamsan, ko‘zimga tiqib olasan-ku,— dedi.
Afandi hamma eshitadigan qilib dedi:
— Axir, ko‘zlaringiz bor ekan-ku, nega bu mevalardan yemay o‘tiribsiz?
— Kel bitta suvara tashaylik, og‘ayni!
— Men tushunmadim, siz kreditni qaytarish niyatidamisiz, yoki yo‘qmi?