Afandi ma’yuslik bilan turib berdi, poliz egasi sabzi bilan ura boshladi. Afandining usti yupqa va sabzi katta bo‘lganidan, har sabzi tekkanda irg‘ib tushib, «oxiri baxayr bo‘lsin» deb qo‘yar edi.
Poliz egasi taajjublanib so‘radi:
— Bu nima deganingiz?
— E birodar, — dedi Afandi,— qopdagining hammasi sabzi bo‘lganda mayli edi-ya, hali qop ostidagi turplarga navbat kelganda, o‘pkamni tushirib qo‘yarmikansiz?
— Qani, Eshmatvoy menga aytchi, odamning qaysi tishi eng oxiri chiqadi?
— Tilla tishlari.
“Qattiq yomg‘ir yog‘ayapti. Maydon sirpanchiq. O‘yin qoldirildi”.
Haridor:
— Oka qancha bo‘lyapti mashina?
Sotuvchi:
— 12 ta limon.
Haridor:
— Bo‘ldimi oka, gapizga javob berasizmi?
Sotuvchi:
— Javob beraman.
Haridor borib mashinani ustiga setkada turgan 2kg limondan 12tasini sanab taxlab qo‘yib:
— Mana oka 12ta limon. Endi mashina maniki, — debdi.
— Gap yo‘q, man erkakman, gapimda turaman, mana kalit.
— E, gap yo‘q oka bitta choyxona mandan.
— Gapingda turasanmi?
— E, oka uyaltirvos man bitta gapiraman.
— Bo‘ldi san tayyorgarligini ko‘raver. Man choyxonani qayerga qurishingni aytaman
— Kitob yozyapman,— dedi Afandi.
— Unda nega boshqa kitobdan ko‘chiryapsiz?
— Voy tentagey, shuni ham bilmaysanmi,— dedi kulib otasi,— odam odamdan tug‘ilganday, kitob ham kitobdan paydo bo‘ladi-da!
— Viloyat DAN boshlig‘i mening qaynotam bo‘ladi, - debdi.
— Yolg‘on! Bo‘lishi mumkin emas!
— Nega yolg‘on deb o‘ylaysiz?
— Unaqada boja bo‘lishimiz kerak edi-da.
— Uyalmaysizmi, sudlanuvchi?! Bu kampir sizga bulochka bergan ekan, siz esa uni toshbo‘ron qilibsiz?! Sudlanuvchi:
— Umuman olganda, men tosh emas, o‘zi bergan bulochkalarni otuvdim...
— Yo‘q, nima edi?
— 5000 so‘m bering...
— Uxlayapman o‘g‘lim, uxlayapman..!