— Xo‘sh, kirdingmi?
— Yo‘q.
— Nima, tanlovdan o‘tolmadingmi?
— Eshikdan o‘tolmadim.
— Erimdan to‘ydim, ajrashaman.
— Ajrashishga biror sabab ko‘rsatishingiz kerak.
— Erim dangasa yalqov, hech qayerda ishlamaydi. Mani topgan pulimga kun ko‘radi, alkash.
— Eringizni shunaqaligini bilib, nega turmushga chiqqansiz?
— Ahmoq, befahm ekanman!!!
— Ko‘rdingizmi, ahmoq bo‘lsangiz ham sizni xotinlikka olibdi. Demak eringiz yaxshi odam.
— Ukam qulog‘in kerakmi?
— Ha, oka, albatta kerak!
Sartarosh bolani qulog‘ini shartta qaychilab bolani qo‘liga berdi. Sartarosh soch olishni davom etdi. Birozdan so‘ng sartarosh yana so‘radi:
— Ukam qulog‘ing kerakmi?
— Yo‘q! Yo‘q kerakmas!? Baqirdi bola qo‘rqib ketib.
Sartarosh bolani qulog‘ini shartta qaychilab axlat chelakka tashlab yubordi.
Do‘stlardan biri men tepaga chiqib "chuvakchalarni" tashiyman, sen ilib tur, deb tepaga chiqib ketibdi.
— Tashab, tashab qarasa negr bolalar qolibdi bittasini tashasa, pastdagisi:
— Ey, kuyganlarini tashama dermish.
— Keyin-chi?
— Keyin biz tanishdik...
— Uchta tilagingni bajaraman, buyur!, - debdi.
Negr rossa suvga chanqab, bir necha yillardan beri ayollarni ko‘rmagan, qora tanli bo‘lganidan ko‘p narsalardan mahrum bo‘layotganligini o‘ylab:
— Birinchidan men oppoq bo‘lay, ikkinchidan atrofimda yalang‘och ayollar ko‘p bo‘lsin va uchinchidan doimo suv yonimda bo‘lsin, - debdi.
Jin ham zamonaviy jinlardan ekan, rossa o‘ylab ko‘rib negrni eng odam ko‘p bo‘ladigan ayollar hojatxonasidagi unitazga aylantirib qo‘yibdi.
Opaning ko‘chasidan tramvay o‘tar ekan, tramvay har o‘tganda shifonerni eshigi ochilib ketaveribdi. Opaxon xunob bo‘lib, qo‘shni usta amakini aytib chiqib, tuzatib berishini so‘rabdi.
Usta sababini bilish uchun shifoner ichiga kirib o‘tirsa, aksiga olib opaning eri kelib qolibdi.
Yangi shifonerni ko‘rib, eshigini ochib qarasa ichida qo‘shni amaki o‘tiribdi.
Shunda er achchig‘i chiqib:
— Hoy, ablah! Birovning yotoqxonasida, shifonerni ichida nima qilib o‘tiribsan?, - desa.
Usta:
— E, qo‘shnijon aytsam baribir ishonmaysiz, tramvay kelishini kutib o‘tiribman, - dermish.
Barmen hayron bo‘lib, quyibdi.
— Yonimdagi akalarga ham quy, o‘zinga ham quy!, - debdi
"Rahmat" deb, chiqib ketayotsa. Barmen:
— Pulini bering, - desa
— O‘zing ham ichdingu, - debdi
Barmenning jahli chiqib, boyagini rosa uribdi.
2 kun o‘tib barmenni oldiga kaltak yegan alkash kelib:
— Manga 200g, o‘tirganlarga 300g dan quy, - debdi.
Barmen:
— Aka man ichmimanmi, - desa
— San ichvosang to‘palon qilarkansan, - dermish.
— Qori aka men 1945 yili gunoh ish qilganman.
Mulla:
— Qani aytingchi!
Oqsoqol:
— Urush paytida bir amerikalikni nemislardan yashirib uyimda saqlaganman.
Mulla:
— Birodar bu gunoh emas, aksincha yaxshiku, birovni jonini saqlash
Oqsoqol:
— To‘g‘riku-ya lekin har kuni 100$ olardimda.
Mulla:
— Iye, shunaqa deng. Mayli-mayli baribir begunohni jonini saqlagansiz.
Oqsoqol xursand, mulla bilan xayrlashib ostonada to‘xtab mullaga:
— Qori aka nima deb o‘ylaysiz, urush tugaganini unga aytsamikan yoki yo‘qmi?