— Ustoz, nega men 2 yildan beri o‘qishga kira olmayapman? Buning sinoati nedir?
Ustoz chuqur o‘yga toldi va vazminlik bilan javob so‘radi:
— Sen quyoshning tog‘lar ortidan sekin-astalik bilan chiqishini, maysalar ustidagi qirovni qitiqlab eritib, tiniq shabnam tomchilariga aylantirishini kuzatasanmi?
— Albatta, ustoz.
— Tog‘dan sharqirab, olamga shovqin solib tushayotgan sharsharaning, daryoda sokin mavjlanayotgan suvning so‘zlariga quloq solasanmi?
— Shubhasiz, ustoz.
— Kumush qadahga to‘ldirib quyilgan mayning yuzida o‘z aksingni ko‘rganda chuqur o‘yga tolasanmi? Hayotning ma’nosi haqida fikr yuritasanmi?
— Juda ham ko‘p marta, ustoz.
— Oydek suluv go‘zalning ko‘ksiga boshingni qo‘yib, uning har bir yurak urishida namoyon bo‘lgan muhabbatni vujudingda xis qilasanmi?
— Deyarli har kuni, ustoz.
— Haa, ahmoq, kaltafahm! Vaqtingni bunaqa bekorchi narsalarga sarflamasdan ketingni bir joyga qo‘yib, qunt bilan o‘qiganingda allaqachon talaba bo‘lib yurgan bo‘larding! degan ekan.
Iltimos talabalarni o‘qishga chiqaringlar.
Hurmat bilan Hot Lunch, Big Bon va Rollton!
— Seni yeb qo‘yaman. Juda shirinsan!
— Sizni ham... - deb o‘tirishsa, oldilarida turgan ofitsiant:
— Ichishga-chi? Biror narsa olib kelaymi? - dermish.
Lekin sud unga 3 yil uy qamog‘i hukmini o‘qibdi.
— Uzr, men hisoblagichni yoqishni unutibman, - debdi.
Yo‘lovchi:
— Bo‘lib turadi... Men esa hamyonimni uyda unutibman, - degan ekan.
— Xolajon, sumkangiz ochilib qolibdi.
— Voy bolajonim rahmat! Boshqa bir insofsiz bo‘lganda hamyonimdagi pullarni o‘g‘irlab olardi.
— 100 ming so‘m ham pul bo‘ptimi xolajon?!
— Men vrach emasman. Advokatman. Vrachga qo‘ng‘iroq qiling!
— Menga advokat kerak. Singan qo‘l meniki emas!
— Meni o‘psang, go‘zal malikaga aylanaman...
Buni ko‘rgan yigit qurbaqani olib cho‘ntagiga solayotganmish:
— Nima qilyapsan? Men go‘zal malikaman, - desa, yigit:
— Go‘zal malikalar tiqilib yotibdi. Gapiradigan qurbaqa hali birorta blogerda yo‘q. Sen menga shundayligincha kerakliroqsan! - degan ekan.
— Hov anavi kelayotgan ko‘chani boshida to‘xtatib yuboring, - debdi.
Haydovchi bo‘lsa:
— Bugun ko‘zoynagim uyda qolib ketibdi. Tushadigan joyingizda yetib kelganimizda aytarsiz, darrov to‘xtataman mashinani, - dermish.
Savol: Qachon ko‘zlarni ochsa bo‘ladi?