— Onajon, bu yerda xaqiqatdan ham ruslar yashaganmi? - desa, onasi:
— Eh bolam... Bunga uzoq yillar bo‘lgan... - debdi.
— Dada, 2 ta savol bersam maylimi?
— Mayli, so‘ra!
— Birinchisi - menga yangi o‘yinchoq olib berasizmi? Ikkinchisi - nimaga yo‘q?
Taksichi gapirmay ketsa.
Sartorashing har safar "Qanaqa qilib kesamiz?" deb so‘ramasa.
— Adasi, bu nima qilganingiz? Nega bularni hammasi bir xil? Ko‘rganlar umuman almashtirmas ekan demaydimi?! - degan ekan.
Erning 8 mart kuni ayoliga aytayotgan so‘zlariga:
Xohlaysangmi? Senga oyni sovg‘a qilaman! Istasang yulduzlarni, quyoshni, sayyoralarni, dengiz-u daryolarni sovg‘a qilaman!
So‘rayver! Pul to‘lanmaydigan hamma narsalarni so‘rayver!
— Xotiningga 8 martda nima sovg‘a qilding?
— Erkinlik sovg‘a qildim, erkinlik!
— Yosh tufayli bo‘lsa kerakda?!
— Ha, lekin o‘ng oyog‘im bilan tengdosh bo‘lsayam og‘rimayaptida...
— Do‘stim bilasanmi, kecha bekatda shunaqangi chiroyli qiz o‘tirgan ekan...! Gap otmoqchi bo‘lib yoniga borsam menga qarab nima qildi degin.
— Xo‘sh, nima qildi?
— O‘rnidan turib "O‘tiring amaki" deb joy bersa bo‘ladimi?!
— Bu nima? – deb so‘rabdi prorabdan.
— Mana siz bergan loyiha chizmasi bo‘yicha qurdik, - deb chizmani uzatibdi prorab.
Buyurtmachi chizma tushirilgan qog‘ozni 180 graduska aylantirib:
— Axir bu 50 metrli minora edi-ku! – degan ekan.