Бир куни Афандининг чопонини ўғри олиб қочди. Афанди ўғрининг орқасидан қувламай тўғри қабристонга борди-да, бир очиқ гўр устида ўтирди. Бу воқеадан хабардор бир одам Афандига:
— Чопонингизни олган ўғри ҳу, у ёққа қочди, сиз бу ерда нима қилиб ўтирибсиз?—деди.
— Қаёққа қочмасин, барибир ахир бир кун шу ерга келади,— деди Афанди.