Ёшгина йигит кўчадаги кафеда овқатланиб ўтирса, ёнига ширакайф дайди келиб:
— Укам. Овқатингдан менгаям қолдиргин, - дебди. Ҳалиги йигит бўлса:
— Манави кабобданми? Ҳа, манави ошданми?, - деб ҳамма нарсани еяверибди.
— Майли, нимадан бўлса ҳам, - дебди ширакайф киши.
Йигит эса катта-катта ейишда давом этиб:
— Ош, кабобларни таъмини кўрмоқчимисиз, - деб, охири овқатларини тугатгач, — Овқатни мазасини кўриш учун ишлаш керак, - деган экан.