Бир аёл қўрқинчли туш кўрибди. Тушида уни одамхўрлар қувлаб келаётган экан. Одамхўрлар аёлга яқинлашиб қолганида аёл ердан катта тошни олмоқчи бўлибди-ю, кўтара олмабди. Яна қаттиқроқ, икки қўллаб, бор кучи билан ердан торта бошлабди тошни...
Шу пайт аёл уйғониб кетибди. Қараса, уйида, ётоғида ухлаб ётганмиш. Эри эса аёлига қараб:
— Нима бўлди? - деб сўрабди.
Аёл тушини гапириб берибди. Шунда эри:
— Хўп майли, уйғондинг! Энди қулоғимни тортмасдан, қўйиб юборарсан-а...?! - дермиш.