Аёллар ҳақида латифалар
— Адаси, бу нима қилганингиз? Нега буларни ҳаммаси бир хил? Кўрганлар умуман алмаштирмас экан демайдими?! - деган экан.
— Онажон, бу ерда хақиқатдан ҳам руслар яшаганми? - деса, онаси:
— Эҳ болам... Бунга узоқ йиллар бўлган... - дебди.
Бугун эрталаб хотиним:
— Дадаси, бугун ойим меҳмонга келар эканлар, - деди.
Мен ўзимни иложи борича хотиржам тутиб:
— Онажонимиз неча ёшда эдилар? - десам, хотиним:
— 58 ёшдалар, - деди.
Мен янада босиқлик билан:
— Эшитмаяпсанми хабарларни? Коронавирус 50 ёшдан ошганларда кўп учрайди.
Меҳмондорчиликлар ҳам вақтинча тўхтатилиб турилишини-чи, эшитдингми ўзи!?
Онангга айт, мен улар ҳақида қайғуряпман, - дедим-да анча енгил тортдим.
Бу сўзни 16 йилдан буён шунақаям айтгим келардики...
— Ишқилиб каронавирусмасмисиз?! Ниқоб ҳам тақиб олмабсиз! - деса, ҳалиги одам:
— Йўқ. Менда туберкулёзнинг очиқ шакли, - дебди.
— Ҳа, ундай бўлса майли-ку ... - деган экан ҳалиги аёл.
Эр-хотин аэропортда юкларини топширмоқда. Эр хотинини юкларини кўриб:
— Хотин, уйдаги кийим шкафингни ҳам олиб кетяпсанми? - дебди.
Хотини:
— Йўқ. Нима эди? - деса, эри:
— Уша шкафда авиачипталар қолиб кетибди-да, - дермиш.
— Ҳурматли ҳайдовчи, узоқдан қараб турибман аниқ 80! – деса, аёл:
— Йўқ! Нималар деяпсиз?! 80 да эмасман. Шунчаки, кўйлагим қари кўрсатяпти, - дермиш.
Қимматбаҳо мўйнали пальто сотиб олган аёл сотувчидан сўраяпти:
— Бир нарса илтимос қилсам майлими? Пальтони уйимга элтиб беришганда, меникига киришдан олдин “адашиб” қўшнимнинг эшигини тақиллатишларини хоҳлардим...
— Ойижон, яқинда уйимизда тўй бўлади.
Онаси бўлса:
— Вой қизим, отанг оламдан ўтганидан кейин анча ёлғизланиб қолдим..., - деган экан.
— Ойижон, бугун адам билан кетаётсам, автобусга бир аёл чиқди. Мен ўрнимдан туриб у аёлга жой бердим. Аёл бўлса ўтирмади.
Онаси сўрабди:
— Кейин сен нима қилдинг?
Болакай:
— Нима қилардим!? Яна адамнинг тиззасига қайтиб ўтирдим.
