Аёллар ҳақида латифалар
— Ойижон, мен ўзимни йўқотиб қўйдим...
Онаси дебди:
— Мен эса сени кир ювиш машинасини ичида кўргандим.
— Вой дугонажон, эринг билан нега ажрашдинг? Қайнонанг ёмонми?
— Ҳа йўқ... Энди, ичадиган, чекадиган, кечаси уйга кириб келадиган, одам кимга ҳам ёқарди?!
— Эринг шунақами? Тўйингда кўрганимда мўмингина бола эди-ю!
— Йўқ! эримга шунақа одамлар ёқмас экан...
Иши чиқиб қолса, ўғлини етаклаб чиқиб, “Қараб туринг” деб ташлаб кетади-ю, эрини ташлаб кетолмайди.
— Болангни боғчага бердингми?
— Ҳа...
— Вой ўргилай... Институт дарвозаси олдида турсам, бир тўда қизлар чиқиб келишяпти. Шундай олдига бориб, чиройлилар чапга, ақллилар ўнгга ўтсин дедим. Ҳаммаси ўтди. Фақат битта қиз у тарафдан бу тарафга югуриб ўта олмай турган эди. Ундан сўрадим:
— Нега бир тарафга ўтмаяпсан? – десам, у қиз:
— Бир ўзим ҳар иккала тарафга қандай ўта оламан? – деди. Кейин шу қизни келин қилдим.
— Қизиқмисиз!? – ҳайратланди хотини. — Ахир эрталаб ишга портфелсиз кетгандингиз-ку!
— Нега кундалигингда фақат 2 ва 3 баҳолар турибди. 5 оласанми ўзи ё йўқми?!
Бола:
— Ахир 2 га 3 ни қўшсак 5 ку ойижон!
— Албатта, хотинжон. Мана, уйландим-ку сенга!
— Кеча йигитим билан айланиб юрсак, уни аввалги севган қизи учратиб қолдик. У қиз менга қараб “Мендан нимаси ортиқча буни?” деса бўладими!
Дугонаси қизиқиб:
— Хўш? Сен нима дединг? – сўрабди.
— Ўйлаб ўтирмай йигитимни кўрсатиб “мана нимам ортиқча” дедим.
Эрнинг 8 март куни аёлига айтаётган сўзларига:
Хоҳлайсанми? Сенга ойни совға қиламан! Истасанг юлдузларни, қуёшни, сайёраларни, денгиз-у дарёларни совға қиламан!
Сўрайвер! Пул тўланмайдиган ҳамма нарсаларни сўрайвер!