Аёллар ҳақида латифалар
— Яхши қиз нима ўқияпсиз?
— Китоб!
— Қандай китоб экан?
— Мантиқ!
— Мантиқ нима ўзи?
— Мантиқий фикрлаш тўғрисидаги фан мантиқ дейилади. Одамни нима ҳақида ўйлаётганини осонгина топиш мумкин.
— Унақада айтинг-чи, ҳозир мен нимани уйлаяпман.
— Сиз қўлингиздаги манави тоғорани таги бутун деб ўйлаяпсиз, яхши йигит!
— Бўлди қилинг қўшиқ айтишни.
Аёл:
— Мен қўшиқчиман. Тошкентга кўрик-танловга кетяпман. Тайёргарлик қилишим керак.
Эркак шартта кийимларини ечишни бошлабди.
Аёл:
— Бу нима қилганингиз? Уялмайсизми?
Эркак:
— Мен эркак кишиман. Тошкентга хотинимни олдига кетаяпман. Тайёргарлик кўришим керак.
Қиз:
— Жон ака, мeни шу қабристондан ўтқазиб қўйинг, - дeбди.
Йигит: "Ҳўб бўлади", дeб қизни зeриктирмай латифалар айтиб, кулдириб ўтқазиб қўйибди.
Қиз хурсанд бўлиб "сиз ажойиб инсон экансиз", дeса.
Йигит:
— Эҳ, сиз мани тириклигимда кўрганингизда эди, - дeрмиш
Битта ҳомиладор аёл тиланчилик қилиб ўтиради. Ё тавба, икки йилдан бери туғмаяпти-я...
— Эркакларни ер шарининг ҳамма ерида учратиш мумкин;
— Улар сут эмувчилар оиласига мансуб бўлиб, асосан, уйланиш орқали кўпайишади;
— Ичмаса одамларга деярлик хужум қилмайди;
— Гўшт, тухум, колбаса, ўпка, жигар, буйрак, калла почани севиб истеъмол қилишади. Баъзан хотинлари пиширган нарсалар билан ҳам озиқланадилар;
— Феъли ўзгарувчан бўлиб, неча йил умр кўриши хотинига боғлиқ;
— Энг катта хатоси, хотини борлигидадир;
— Эркаклар асосан 4 турга бўлинади: семиз, ориқ, узун ва калта.
— Улар соатига 20-25 км тезликда ҳаракатланадилар. Ичиб олганда эса соатига 50 см тезлик билан юрадилар;
— 20 ёшгача бўрига, 35 ёшгача йўлбарсга, 40 ёшгача шерга, 50 ёшгача айиққа, ундан кейин эса, мусичага ўхшаб қолишади...
Энг асосийси:
... Табиатда унинг ягона кушандаси - хотинидир. Хотинини кўрганида ташқи кўринишида қизариш, қалтираш, тил айланмай қолиши, нафас сиқиши ва телефонидаги смсларни ўчиришга уриниш каби салбий ҳолатлар кузатилади.
— Сиз кимсиз? Бу ерга қандай келиб қолдингиз?, - дебди стюардесса.
— Жиноятчиман. Ўн беш йил олдин жиноятларим учун шу ерга ташлаб кетишган. Жазолашмоқчи эди, мазза қилиб гўштхўрлик қилиб юрибман, - дебди ҳалиги одам.
— Менга ҳам гўштдан беринг.
— Буни эвазига нима берасан?
— Сиз ўн беш йилдан буён соғинган нарсани...
Ҳалиги киши хурсандчиликдан ўрнидан сакраб туриб, қизни қучоқлаб олибди-да:
— Наҳотки, наҳотки бу ерга НОС олиб келган бўлсанг, - дермиш.
— Яна ичиб келдингизми?
— Қаердан билдинг?
— Сиз рўпарадаги қўшнимсиз-ку! Йўқолинг уйингизга!
— Мен аёлман! Кир ювиш машинаси эмас!
Эри:
— Йўғ-е, буни қара-я! Мен ҳам одамман, банкомат эмасман!
— Кеча эрим билан урушиб қолдим. Мени хафа қилди.
— Майли. Чой дамлаб бераётганингда қасдингни оласан.
— Тушунмадим...
— Ахир юзига туфлай олмайсан-ку!
Шунда отахон:
— Тўхта қизим, бир қучоқлай 100 доллар бераман, - дебди.
Қиз:
— Йўқолингей, қанақа бемаза чолсиз, - деб жавоб берибди.
Отахон эса:
— 500 доллар бераман, - дебди.
Қиз:
— Жиннимисиз? - дебди.
Отахон:
— 1000 доллар бераман, - дебди.
Қиз ўйланиб қолибди-да:
— Ундай бўлса майли, - деб рухсат берибди.
Отахон қизни қучоқлаган ҳолда хўрсинармиш.
Қиз:
— Бобо нега хўрсинасиз, ниятингизга етдингиз-ку?! - деб сўрабди.
Шунда отахон:
— Энди 1000 долларни қаердан топаман? - дермиш