Аёллар ҳақида латифалар
— Нима қиляпсиз, адаси? – дебди хотини.
— Хайр хотин! Ортиқ сен билан яшай олмайман! Жонга тегди! Ҳозир ўзимни шу ердан ташлайман! – дебди эри.
Хотини югуриб ошхонага кириб кетибди. Зум ўтмай, қўлида ахлат челак билан чиқиб дебди:
— Адаси шуни ҳам олиб кетинг. Барибир пастга кетяпсиз-ку...!
Эри:
— Сен билан ортиқ яшай олмайман. Нарсаларингни олгин-да, ота уйингга жўна! – дебди.
Хотини кетибди.
Кун кеч бўлгач, эри секин телефонни олиб хотинига қўнғироқ қилиб дебди:
— Онаси, борайми...?!
— Майли. Фақат битта шартим бор.
— Ҳўш?..
— Ошхонага киринг.
— Кирдим.
— Қўлингизга ликопчани олиб, уни зарб билан ерга уринг!
— Урдим.
— Энди синиқларини йиғиб, аввалги ҳолига келтиринг.
— Ие, хотин. Мен пластик тарелкани ерга ургандим. Сингани йўқ...!
— Оббо! Минг йиллик ривоятни расво қилдингиз. Келинг, тезроқ олиб кетинг. Ота-онамга бирровга келдим, дегандим, - дебди хотини.
— Онаси, бугун уйимизга яқин дўстимни меҳмонга чақирдим.
Хотини:
— Нима? Меҳмон? Бола касал, мени ишларим бошимдан ошиб ётибди. Уйни аҳволига қараб бўлмайди. Музлатгич бўм-бўш! Бу кишим меҳмон чақирганмушлар...!
Эри:
— Шунинг учун ҳам чақиряпман-да! Дўстим бўйдоқ. Охирги пайт уйланиш ҳақида кўп уйлаяпти. Бизникига келиб уйлангандан кейинги ҳаётини бир кўриб кетсин дегандим...
— Кеча эрим билан яна уришиб қолдик...
— Опа, сиз ўзи аҳмоққа эрга теккансиз!
— Нега эрим аҳмоқ экан?
— Аҳмоқ бўлмаса сизга уйланармиди!?
— Сизга нима дейишни ҳам билмай қолдим, - деса, эри:
— Ҳайрият-ей, сени-ям гапинг тугар экан-а, - дермиш.
— Шу сигаретни қачон ташлайсиз?! Бир ҳафта ўзингизни мажбурлаб чекмасангиз, сабр қилсангиз ташлайсиз-ку!
Эри:
— Майли хотин. Сен ҳам бир ҳафта телеграмга кирмасанг, чекишни ташлайман, - деса, хотини:
— Менга нима? Чекавермайсизми!? Ўзингизга зарар қиляпсиз, - деб ўгирилиб кетибди.
— Уйга ташаб қўйинг, - деб ичига кириб ўтириб олибди.
Хотини шовқинни эшитиб ошхонага кирса, эри музлатгични ичига кириб ўтирибди.
— Дадаси, бу ерда нима қиляпсиз? – деса, эри:
— Орқамдан қидириб шу ергача келдингми?! Ўзим такси ушлаб уйга кетаётгандим, - дермиш.
— Дадаси нега ухламадиз? - деса, эри:
— Instaдаман, - дебди.
Шунда хотин:
— Унда мени янги расмимга лайк босиб юборинг! - дермиш.