Аёллар ҳақида латифалар
— Ҳой овсинжон, олдингиздан иккита қоп чиқди. Бирида тўла олтин, иккинчисида эса ақл. Сиз қайси бирини олардингиз? – деса, овсини ҳам ўзини кўрсатмоқчи бўлиб:
— Мен ақл солинган қопни олардим, - деса, овсини:
— Ҳа, кимга нима етмаса шуни олади-да...- дермиш.
"Биз" олмошини тушунтириб бериб дебди:
— Уйда яхшилаб такрорланглар, - дебди.
Ўқувчилардан бири "Биз" олмошини яхшилаб тушуниб олиш мақсадида, эшикдан кира солиб ошхона томонга қараб:
— Ойи бизни қорнимиз очиб кетди, овқат еймиз, - деса, ойиси секин ошхонадан бошини чиқариб:
— Ҳой ўртоқларинг кетсин. Кейин овқат ейсан. Ўзи овқат бир кишилик, - дермиш.
— Қизим ҳозир пластикдан пул ечамиз ва сенга шоколад олиб бераман, - дебди онаси.
— Ойижон, буни ичида дадам бормилар? – дермиш қизи.
Демак, аёллар ўзларининг муаммоларини ўзлари яратар эканлар.
— Ҳурракни тўхтатишим керак, шунга дори борми?
— Ҳурракни ўзи ким отади?
— Эрим.
— Мана сизга 1 ўрам пахта!
— Пахтани бошимга ураманми?
— Ҳар куни қулоғингизга тиқиб ётсангиз, ҳурракни эшитмайсиз.
— Нима бўлди?
— Биласанми, бугун қанақа кун? – дебди эри.
— Йўқ, - ҳайрон бўлиб жавоб берибди хотин.
— Бундан 20 йил аввал, мактабда ўқиб юрган пайтларимиз... Иккаламиз отангни қимматбаҳо машинасини ҳайдаб кетиб, уриб олганмиз. Пачоқ бўлган машинасини кўрган отанг “ёки машинамни пулини ҳар ойда фалон сўмдан тўлаб борасан ёки шу қизимга уйланасан” дегандилар... – дебди эри.
Хотини яна тушунмай:
— Ҳўш, нима бўпти. Нега шу воқеани бугун эслаяпсиз? – деса, эри афсус билан:
— Агар ўшанда отангни биринчи шартига рози бўлганимда, бугун машинани пули тўлаб қутулган бўлардим! – дермиш.
— 1 та буханка нон олингда, тухумни сўранг. Бор бўлса, 10 та олинг!
Эри дўконга кириб сотувчига дебди:
— 1 та буханка беринг. Тухум борми?
— Бор, - дебди сотувчи.
— Унда 10 та буханка берасиз, - дермиш эри.
— Ҳурматли мижоз, сизни омадингиз бор экан. Бизда аёллар зиракларига чегирмалар бошланди. Севган қизингизга арзон нархларда зирак сотиб олишингиз мумкин.
Йигит хафа бўлиб:
— Севган қизим йўқ мени, - дебди.
Сотувчи яна:
— Қанақасига?! Шундай келишган йигитни севган қизи бўлмаса?! Нега ахир? – деса, йигит яна хафа бўлиб:
— Хотиним рухсат бермаяпти, - дермиш.
— Биласанми, эрим мени “Қуёнчам” деб чақира бошлади.
— Ахир бу зўр-ку!
— Нимаси зўр?! Эрим исмимни унутиб қўйганга ўхшайди....!
— Ўғлингиз оилани боқа оладими?
— Ҳа, албатта. Ахир бу уни вазифаси...!
Қизни онаси яна сўрабди:
— Яхшилаб ўйлаб кўринг! Ахир биз оилада 8 кишимиз!