Аёллар ҳақида латифалар
Бир эркакнинг иккита хотини бор экан. Аммо иккала хотини ҳам бу ҳақда мутлақо бехабар экан. Бир куни ўша одам иккала хотинини ҳам бирга, битта жойга дам олишга юборибди. Дам олишга борган аёллар ҳеч нарсадан бехабар, бир-бирлари билан яқин дугона бўлиб қолишибди, бирга суратларга тушибди. Дам олишдан қайтгач, эри биринчи хотинини олдига бориб:
— Хўш, қандай дам олдинг, кимлар билан танишдинг, - деб сўрабди.
Шунда хотини:
— Мазза қилиб дам олдим. Бир аёл билан танишдим, - деб эрининг иккинчи хотинини расмини кўрсатибди. - Лекин жудаям енгилтак аёл экан, ҳар куни ҳар-хил эркаклар билан юрди-я, - дебди.
Эртаси куни иккинчи хотинини олдига борган эр, у аёлдан ҳам гапириб беришини сўраса:
— Адаси манави расмдаги аёлни қаранг. Жудаям яхши аёл экан. Дам олишга эри билан келиб, эри билан кетди, - деган экан.
— Хўш, қандай дам олдинг, кимлар билан танишдинг, - деб сўрабди.
Шунда хотини:
— Мазза қилиб дам олдим. Бир аёл билан танишдим, - деб эрининг иккинчи хотинини расмини кўрсатибди. - Лекин жудаям енгилтак аёл экан, ҳар куни ҳар-хил эркаклар билан юрди-я, - дебди.
Эртаси куни иккинчи хотинини олдига борган эр, у аёлдан ҳам гапириб беришини сўраса:
— Адаси манави расмдаги аёлни қаранг. Жудаям яхши аёл экан. Дам олишга эри билан келиб, эри билан кетди, - деган экан.
Эридан қаттиқ ранжиган хотин:
— Ҳеч бўлмаса узр сўрасангиз бўларди...
— Хўп, узр. Кечирақол!
— Бошимга ураманми узрингизни?! Кимга керак кечирим сўрашингиз?!
— Ҳеч бўлмаса узр сўрасангиз бўларди...
— Хўп, узр. Кечирақол!
— Бошимга ураманми узрингизни?! Кимга керак кечирим сўрашингиз?!
Бир аёл келин кўйлаклар салони ёнидан ўтиб кета туриб, ажойиб келин кўйлагига кўзи тушибди.
У кўйлак аёлга жуда-ям ёқиб қолибди.
Ёнида жимгина кетаётган эрига қараб:
— Келинг азизим, мен билан ажрашинг. Қайтадан турмуш қурардик. Мен шу кўйлакни кийгим келяпти, - дебди.
Эри бўлса:
— Ажрашинг??? Сени ўрнингда бундай хатарли ишга қўл урмаган бўлардим. Менга бундай имконият беришдан аввал яхшилаб ўйлаб кўр! - дермиш.
У кўйлак аёлга жуда-ям ёқиб қолибди.
Ёнида жимгина кетаётган эрига қараб:
— Келинг азизим, мен билан ажрашинг. Қайтадан турмуш қурардик. Мен шу кўйлакни кийгим келяпти, - дебди.
Эри бўлса:
— Ажрашинг??? Сени ўрнингда бундай хатарли ишга қўл урмаган бўлардим. Менга бундай имконият беришдан аввал яхшилаб ўйлаб кўр! - дермиш.
Аёл эри билан кўчада кетаётса, бирдан қаттиқ шамол туриб, аёлнинг сочларини тўзғитиб юборибди.
— Вой худойим-ей! Сочларим тўзғиб кетди. Жуда бадбашара кўриняпманми? - деб сўрабди аёл эридан.
— Йўқ, ҳар доимгидексан... - деган экан эри.
— Вой худойим-ей! Сочларим тўзғиб кетди. Жуда бадбашара кўриняпманми? - деб сўрабди аёл эридан.
— Йўқ, ҳар доимгидексан... - деган экан эри.
Хотин эрига:
— Азизим, қаймоқ тугади!
Эри:
— “Тугади” эмас, “Тугатдим” дегин. Қачон виждон билан гапирадиган бўласан-а?
— Азизим, қаймоқ тугади!
Эри:
— “Тугади” эмас, “Тугатдим” дегин. Қачон виждон билан гапирадиган бўласан-а?
Бир эркакнинг хотини эрини жаҳлини чиқараверибди. Охири эри уни калтаклашни бошлабди.
Шу пайт кўчадан ёши улуғ мўйсафид ўтиб кетаётиб, бу жанжални кўриб қолибди ва дебди:
— Ҳой, нега сен аёлингни бунчалик калтаклаяпсан? Агар хотинни тарбияламоқчи ёки жазоламоқчи бўлсанг, хотин устига хотин ол! Шунда кўрасан!
Эр мўйсафидни гапини эшитиб турса, хотини:
— Бу чолни гапларини умуман эшитманг адаси. Уринг, ураверинг! – деган экан.
Шу пайт кўчадан ёши улуғ мўйсафид ўтиб кетаётиб, бу жанжални кўриб қолибди ва дебди:
— Ҳой, нега сен аёлингни бунчалик калтаклаяпсан? Агар хотинни тарбияламоқчи ёки жазоламоқчи бўлсанг, хотин устига хотин ол! Шунда кўрасан!
Эр мўйсафидни гапини эшитиб турса, хотини:
— Бу чолни гапларини умуман эшитманг адаси. Уринг, ураверинг! – деган экан.
Эр хотин суҳбатидан:
— Қора шимим қани?
— Кеча ювгандим, кичрайиб қолибди, укамга бериб юбордим!
— Кўк кўйлагим қаерда?
— Уни ҳам ювган эдим, кичрайиб қолибди, укамга бериб юбордим!
— Ундан кўра мени ювиб кичрайтириб, синглинга берворсанг бўлмайдими?!
— Қора шимим қани?
— Кеча ювгандим, кичрайиб қолибди, укамга бериб юбордим!
— Кўк кўйлагим қаерда?
— Уни ҳам ювган эдим, кичрайиб қолибди, укамга бериб юбордим!
— Ундан кўра мени ювиб кичрайтириб, синглинга берворсанг бўлмайдими?!
Эри компьютерда ўйин ўйнаб ўтирса, хотини ёнига келиб:
— Адаси, менга-ям беринг. Бироз ўйин ўйнай, - дебди.
Эри бўлса асабийлашиб:
— Овқат қилаётганингда бирор мартта чўмични сўраганманми сендан?! - дермиш.
— Адаси, менга-ям беринг. Бироз ўйин ўйнай, - дебди.
Эри бўлса асабийлашиб:
— Овқат қилаётганингда бирор мартта чўмични сўраганманми сендан?! - дермиш.
Хотин кечаси ичиб келган маст эрини ўрнига ётқизмоқда:
— Азизам, шифтда учиб юрган нима?
— Пашша-ку!
— Нега у оппоқ?
— Ҳозир кечаси бўлса, тунги кўйлагини кийиб олгандир-да!
— Азизам, шифтда учиб юрган нима?
— Пашша-ку!
— Нега у оппоқ?
— Ҳозир кечаси бўлса, тунги кўйлагини кийиб олгандир-да!
Жудаям зиқна бой бўлган экан. Бир куни қўшни қишлоққа ошнасиникига меҳмонга борибди. Энди ўтирган экан, уйдаги шамни ўчириб келдимми йўқми, деган савол қийнай бошлабди. Бориб келай деса йўл узоқ, бормай деса шамни эриб қолишини ўйлаб юраги увишиб кетибди. Охири чидолмай йўлга тушибди. Халлослаб уйига келиб, эшикни тақиллатибди. Хотини чиқиб, эшикни очмоқчи бўлган экан...
Бой:
— Эшикни очма, ҳадеб очиб ёпилаверса эшик емирилиб кетади. Уйдаги шамни учириб қўй, шуни айтишга келган эдим. Мен шундоқ изимга қайтиб кетаман. Тайёр ошдан қолмай.
Хотини:
— Вой дадажониси-ей, менку шамни аллақачон ўчириб қўйганман, сиз шу гапни айтиш учун шунча йўл босиб келдизми, ковушингизни тагини емириб?
Бой:
— Хавотир олма хотин, ковушим қўлтиғимда!
Бой:
— Эшикни очма, ҳадеб очиб ёпилаверса эшик емирилиб кетади. Уйдаги шамни учириб қўй, шуни айтишга келган эдим. Мен шундоқ изимга қайтиб кетаман. Тайёр ошдан қолмай.
Хотини:
— Вой дадажониси-ей, менку шамни аллақачон ўчириб қўйганман, сиз шу гапни айтиш учун шунча йўл босиб келдизми, ковушингизни тагини емириб?
Бой:
— Хавотир олма хотин, ковушим қўлтиғимда!
