Эр-хотин ҳақида латифалар
— Дада, кеча кўчада бир аёл билан кинога кириб кетдингиз-а?
— Жим, онанг билмасин! Мана сенга ўн минг!
— Йўқ дада, ўн минг кам!
— Мана йигирма минг бўладими?
— Дада, зиқналик қилманг! Ўтган куни ойим билан қўл ушлашиб кетаётган амаки эллик минг берди-ку...
— Жим, онанг билмасин! Мана сенга ўн минг!
— Йўқ дада, ўн минг кам!
— Мана йигирма минг бўладими?
— Дада, зиқналик қилманг! Ўтган куни ойим билан қўл ушлашиб кетаётган амаки эллик минг берди-ку...
Янги келин-куёв чимилдиқда ўтирганмиш. Куёв бармоғидаги узукни айлантириб ўтирган экан, келинни сабри тугаб:
— Сиз бошқа ишни ҳам биласизми? – деса, куёв:
— Биламан. Узукни нариги тарафга ҳам айлантира оламан - дебди.
— Сиз бошқа ишни ҳам биласизми? – деса, куёв:
— Биламан. Узукни нариги тарафга ҳам айлантира оламан - дебди.
Тонгга яқин уйига кириб келган эрга хотини деди:
— Қаерларда юрибсиз? Туни билан ухлолмай чиқдим!
Эр:
— Мени ухлади деб ўйлайсан-ми!?
— Қаерларда юрибсиз? Туни билан ухлолмай чиқдим!
Эр:
— Мени ухлади деб ўйлайсан-ми!?
Учта хотин суҳбатидан:
Биринчи хотин:
— Эрим ҳар байрам кунлари тўйиб ароқ ичади.
Иккинчи хотин:
— Мени-ям эрим ичади. Фақат чойхонага борган кунлари ичади.
Учинчи хотин:
— Мени эрим... – деб турса, эри келиб қолиб дебди:
— Хотин, календарга қара-чи, бугун байрамми? “Йўқ” дейсанми!? Унда мен чойхонага кетдим, – дермиш.
Биринчи хотин:
— Эрим ҳар байрам кунлари тўйиб ароқ ичади.
Иккинчи хотин:
— Мени-ям эрим ичади. Фақат чойхонага борган кунлари ичади.
Учинчи хотин:
— Мени эрим... – деб турса, эри келиб қолиб дебди:
— Хотин, календарга қара-чи, бугун байрамми? “Йўқ” дейсанми!? Унда мен чойхонага кетдим, – дермиш.
Чойхонада ошхўрлик қилиб ўтирган Афандига бир таниши дебди:
— Уйингизга ўт кетди, тез боринг!!!
— Э, йўқ! Биз хотиним билан ишларни бўлишиб олганмиз. Мен пул топиб бораман. Хотиним уйдаги ишларга қарайди. Бор ўзига айт!
— Уйингизга ўт кетди, тез боринг!!!
— Э, йўқ! Биз хотиним билан ишларни бўлишиб олганмиз. Мен пул топиб бораман. Хотиним уйдаги ишларга қарайди. Бор ўзига айт!
Хотиним семизлигидан нолиб:
— Озишим учун нима қилай?
— Тонгда қироличалардек, пешинда маликалардек ва кечки вақт гадолардек овқатлан. Дедим.
Хотиним тонгда ҳудди қироличалардек уни емайман, буни емайман деб ҳеч нарса емайди.
Пешинда ҳудди маликалардек бу қандай экан, у қандай таъм экан деб бир-бир чимдийди.
Кечки овқат вақти ҳудди гадойларга ўхшаб кўзи нимани кўрса ейди.
— Озишим учун нима қилай?
— Тонгда қироличалардек, пешинда маликалардек ва кечки вақт гадолардек овқатлан. Дедим.
Хотиним тонгда ҳудди қироличалардек уни емайман, буни емайман деб ҳеч нарса емайди.
Пешинда ҳудди маликалардек бу қандай экан, у қандай таъм экан деб бир-бир чимдийди.
Кечки овқат вақти ҳудди гадойларга ўхшаб кўзи нимани кўрса ейди.
Қаҳратон қишда афандининг уйига меҳмон келибди. Афанди иссиқ сандалда дутор чалиб ўтирган экан. Дуои фотиҳадан сўнг меҳмон сўради:
— Янгамиз кўринмайдилар?
— Ташқарида ўтин ёряпти.
— Сиз иссиқ уйда дутор чалиб ўтирсангиз, аёлингиз совуқда ўтин ёрса, шуям инсофданми?, - дебди меҳмон.
— Янгангиз дутор чалишни билмаса, нима қилай?
— Янгамиз кўринмайдилар?
— Ташқарида ўтин ёряпти.
— Сиз иссиқ уйда дутор чалиб ўтирсангиз, аёлингиз совуқда ўтин ёрса, шуям инсофданми?, - дебди меҳмон.
— Янгангиз дутор чалишни билмаса, нима қилай?
Бир танишим гапириб берди. У ишхонада бирор қийинчиликка дуч келса, чўнтагидан хотинини суратини олиб, қараб қўяркан-да, дарҳол тинчланаркан.
Хотинини суратига қараб шундай дер экан:
"Етти йилдан бери шу шаллақи, жанжалкаш, вайсақи билан яшаб келяпман-ку, ишхонадаги қийинчиликлар буни олдида нима бўпти?! Ҳаммаси жойида!"
Хотинини суратига қараб шундай дер экан:
"Етти йилдан бери шу шаллақи, жанжалкаш, вайсақи билан яшаб келяпман-ку, ишхонадаги қийинчиликлар буни олдида нима бўпти?! Ҳаммаси жойида!"
Хотин эрига:
— Азизим, қаҳвангиз аччиқроқ бўлсинми?
Эри:
— Ҳа, гап-сўзинг каби аччиқ бўлсин!
— Вой, умуман сув қўшмас эканманда-а?!
— Азизим, қаҳвангиз аччиқроқ бўлсинми?
Эри:
— Ҳа, гап-сўзинг каби аччиқ бўлсин!
— Вой, умуман сув қўшмас эканманда-а?!
