Эркаклар ҳақида латифалар
— Чиройли, аммо очиқ-сочиқ кийинган қизларни кўрсангиз, тавба деб тескари қаранглар, - насиҳат қилиб турса, йигитлар ҳаммаси бирданига:
— Тавба, тавба! - деб юборишибди.
Отахон бўлса:
— Қани? Қаерда? - дебди.
— Сени қаттиқ севаман.
— Бу гапни кўпчилик қизларга айтгансиз!
— Демак, сени навбатинг экан!
— Онаси сенга сюрпризим бор! - дебди.
Хотини ошхонага кирса овқатлар тайёр. Дастурхонлар безатилган экан.
— Раҳмат адаси. Бугун оилавий дастурхон безатиб бирга овқатланар эканмиз-да, - деб хотини орқасига ўгирилса, эри қўлида бир шиша ароқ билан секин кўчага чиқиб кетаётганмиш.
— Аданг уйдами?
— Ҳа уйдалар, - деди.
Дарвозани узоқ тақиллатдим. Ҳеч ким очмади.
— Адам уйдалар дейсан. Дарвозангни ҳеч ким очмаяпти-ку, - десам, болакай менга:
— Билмиман, мен бу ерда яшамайман. Лекин мени адам уйда эдилар, - деди.
— Соат нечи бўлди?! Шу пайтгача қаерларда юрибсиз? - деб қўлига соатни оволиб жаврай кетибди.
Эри хотиржам овоз билан:
— Кўп валдирама! Акс ҳолда кейинги сафар кўлингга календарь олиб гапирасан! - дермиш.
"Вой дод!" деса тўхтар экан. "Ҳайрият" деса юраркан.
Бир кун машинада кетаётса, жар томонга келиб қолибди.
"Вой дод" деса, машинаси тўхтабди. Шу пайт "Ҳайрият" деган экан.
— Танишган кунимиз ёдингиздами?
Эр:
— Ҳа. Мен таксига хуштак чалсам, ёнимга сен келгансан.
— Азизим, 20 йилдан бери менга бирор мартта ҳам бунақа зўр кофе тайёрламагансиз...
Эр:
— Кофени жойига қўй! Ўзимга дамладим!
— Сен ўзи бу ерга қандан қилиб келиб қолгансан?
— Аксирганим учун келиб қолдим.
— Сени коронавирус бўлган деб ўйлашдими?
— Йўқ. Ўғриликка тушганимда аксириб, қоровулни ўйғотиб юборганман.
— Афанди жаноблари, мен яқинда уйландим. Лекин хотиним чўлоқлигини уйлангач билдим. Энди ажрашайми? Нима қилай?
Афанди кулиб дебди:
— Агар хотининг билан югуриш мусобақасини ўйнамоқчи бўлсанг албатта ажрашасан-да!